Ὁ Ναπολεοντίσκος καὶ ὁ συνέταιρός του καταστρώνουν πολλὰ σχέδια γιὰ προσφυγὴ στὶς κάλπες μέσα στὸ Καλοκαῖρι, ἀνεξαρτήτως τοῦ ὲὰν θὰ εὐοδωθοῦν ἢ ὄχι∙ περνᾶνε μάλιστα σὲ πρακτικὰ μέτρα, ὅπως μεγάλες ἄδειες στοὺς στρατεύσιμους, χωρὶς ἰδιαίτερο λόγο, τὶς ὁποῖες οἱ ἴδιοι οἱ ἀξιωματικοὶ τὶς θεωροῦν προεκλογικὸ μέτρο. Καὶ ἐπειδὴ δίδονται ἀφειδῶς, οἱ ἐκλογὲς πρέπει νὰ γίνουν τὸν ἄλλο μῆνα, διαφορετικὰ θὰ ξεχάσουν τὰ παιδιὰ κι οἱ γονεῖς τους ὅτι τὶς πῆραν, ἐὰν καθυστερήσουν ἔστω καὶ λίγους μῆνες∙ οἱ ἄλλοι λόγοι εἶναι ἐξίσου σημαντικοί, ἡ ἐξέγερση τῶν κομματικῶν στελεχῶν, ἡ καταβύθιση στὶς δημοσκοπήσεις, οἱ προπηλακισμοὶ τοῦ κόσμου ἐναντίον ὑπουργῶν καὶ βουλευτῶν, ἡ ἀπονέκρωση τῆς οἰκονομίας καὶ ἡ φοροκαταιγίδα, τὸ μεταναστευτικὸ καὶ ἡ τρομοκρατία. Πολλοὶ πιστεύουν ὅτι εἶναι ὁ καλύτερος τρόπος διαφυγῆς, ἐὰν ἐπιθυμοῦν τὴν διατήρηση κάποιου ἀξιοπρεποῦς ποσοστοῦ στὴν κάλπη καὶ νὰ μὴν καταντήσουν σὰν τὸν προηγούμενο σοσιαλιστὴ πρωθυπουργὸ σὲ μονοψήφιο ἀριθμό. Οἱ προπηλακισμοὶ κατὰ τῶν ὑπουργῶν ἔχει γίνει συνήθεια πλέον, μὲ τὶς γυναῖκες νὰ τοὺς κυνηγοῦν μὲ τὶς σκοῦπες, ἐνῶ καὶ ἡ Πολιτικὴ Γραμματεία συγκαλεῖται στὸ Μέγαρο Μαξίμου, διότι ἀποφεύγει ὁ πρωθυπουργὸς τὴν Κουμουνδούρου, ἀλλὰ οἱ ἀντεγκλήσεις ἀκούγονταν στὴν Ἡρώδου Ἀττικοῦ∙ ὅλες οἱ προσπάθειες ἀντιπερισπασμοῦ, ἀναθεώρηση Συντάγματος, φασιστικὲς ἐπιδόσεις, ἀπέτυχαν παταγωδῶς καὶ ἐξουθενώθησαν…
Ἡ πλήρης διάλυση τοῦ κόμματος γίνεται ἐφιάλτης γιὰ τὸν Ναπολεοντίσκο∙ χαρακτηρίζουν μὲν ὡς Ἀνταρσύα καὶ ἀναρχικοὺς ὅσους κυνηγοῦν μὲ τὶς πέτρες τοὺς ὑπουργούς του, ἀλλὰ γνωρίζουν ἄριστα μὲ ὀνοματεπώνυμα ὅτι εἶναι οἱ ἴδιοι ποὺ ἀποτελοῦσαν τὶς ὁμάδες κρούσεως, ὄχι μόνο στὶς διαδηλώσεις γιὰ οἰκονομικὰ θέματα ἀλλὰ καὶ στὴν προεκλογικὴ περίοδο, οἱ δικοί του ἄνθρωποι εἶναι, οἱ πραιτωριανοί του. Ἤδη συζητοῦν μεταξύ τους, ὅτι, ἐὰν τὸ φαινόμενο αὐτὸ συνεχισθεῖ τὸ Φθινόπωρο, δὲν θὰ ἔχουν κανέναν γιὰ ὑποστήριξη, ἐκτὸς ἀπ’ τοὺς ἀστυνομικούς, οἱ ὁποῖοι ὅμως ὥς πότε θὰ ἀντέχουν στὸ ξύλο; ὁ δεύτερος λόγος καὶ ἐξ ἴσου σημαντικὸς εἶναι οἱ ἐπιπτώσεις ἀπ’ τὴν φοροκαταιγίδα. Οἱ πολῖτες τώρα παίρνουν τὰ ἐκκαθαριστικὰ καὶ βλέπουν τί ἔχουν νὰ πληρώσουν, ἐνῶ περιμένουν καὶ τὸν φουσκωμένο ΕΝΦΙΑ, ἀλλὰ καὶ ὑφίστανται τὶς αὐξήσεις στοὺς ἐμμέσους φόρους∙ κι εἶναι ἀκόμα μέσα τοῦ μῆνα, σὲ λίγες μέρες βλέπουν ὅτι τελειώνουν τὰ χρήματα, ὁπότε τί τρῶνε τὶς ὑπόλοιπες μέρες; Πολλοὶ εἰσηγοῦνται τὴν παραίτηση τοῦ πρωθυπουργοῦ, μὲ τὴν ἐκταμίευση τῆς δόσεως καὶ τὴν προκήρυξη ἐκλογῶν μέσα στὸν Ἰούλιο, διότι δὲν δίδει ἄλλη κυβέρνηση ἡ Βουλή∙ θὰ μποροῦν νὰ προβάλλουν τὶς δῆθεν «ἐπιτυχίες» τους μὲ τὴν ἀξιολόγηση, ὁπότε ἐλπίζουν ὅτι θὰ συγκρατήσουν ἀρκετοὺς ἀπ’ τοὺς ψηφοφόρους τους καὶ θὰ μποροῦν νὰ ἀπαντοῦν στὴν λογοδοσία ποὺ ἀκολουθεῖ.
Ἡ ἐπανεμφάνιση τῆς ὁμάδος τῶν 53, μὲ πολλοὺς καὶ ὑπουργοὺς χαρακτηρίζειν τὴν παραχώρηση τοῦ Ἑλληνικοῦ ὡς ξεπούλημα καὶ βουλευτὲς τὴν ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος, «ἄλλα λόγια ν’ ἀγαπιόμαστε», θεωρεῖται στὸ Μαξίμου ὡς κήρυξη πολέμου∙ οἱ ἐπιθέσεις εἶναι χειρότερες ἀπ’ τοὺς ἀριστεροὺς πέρυσι, διότι ἐκεῖνοι ἦταν ἀρκετὰ γραφικοί, ἐνῶ οἱ τωρινοὶ δείχνουν καλὰ μελετημένοι καὶ δὲν χρειάζονται πολλοί, δυὸ τρεῖς βουλευτὲς φθάνουν. Δείχνουν μάλιστα ὅτι ἔχουν συγκροτημένο σχέδιο, ἐνῶ στὴν ἱστοσελίδα τους δὲν κρύβουν τὶς ἐξαρτήσεις τους ἀπ’ τοὺς ἀτλαντικοὺς κερδοσκόπους, τὸ λένε ἄλλωστε καθαρὰ στὶς δηλώσεις τους∙ ἡ πτέρυγα αὐτή, μὲ τὶς διασυνδέσεις της στοὺς παρακρατικοὺς μηχανισμούς, γνωρίζει ἄριστα ἀπὸ ἐσωτερικὴ πληροφόρηση, ὅτι οἱ ἔρευνες τῶν Εὐρωπαίων ἀστυνομικῶν, μὲ ἀφορμὴ τὸ μεταναστευτικό, ἀποκαλύπτουν πολλά. Πιστεύουν ὅτι ὁ πρωθυπουργὸς θὰ τοὺς ξεπουλήσει, γιὰ νὰ σώσει τὸν ἑαυτό του, ἂν καὶ εἶναι ἄγνωστες οἱ διασυνδέσεις ὅλων τους∙ πάντως αὐτοί, μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἀντιδροῦν, δείχνουν ὅτι ἔχουν πλήρη καὶ λεπτομερῆ ἐνημέρωση, ὅπως τὸ δείχνουν καὶ τὰ γεγονότα στὰ Ἐξάρχεια. Τὸ παρακράτος δὲν εἶναι διατεθειμένο νὰ χάσει τὸ ἄντρο του καὶ ἡ κυβέρνηση ὑποκύπτει χωρὶς ἀντίρηση∙ αὐτὸ ἄλλωστε εἶναι καὶ τὸ κύριο θέμα διαφωνίας τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Γραφείου Ἀσφαλείας μὲ τὴν Ἀθήνα∙ οἱ Εὐρωπαῖοι δὲν πρόκεται νὰ ἀνεχθοῦν τὸ ἄντρο αὺτὸ μὲ κανέναν τρόπο.
Ἡ ἀπονέκρωση τῆς ἀγορᾶς καὶ ἡ ἐξέγερση τοῦ κόσμου –δεδομένη γιὰ ὅσους ἔχουν μελετήσει τὴν ἱστορία, διότι, ὅταν οἱ γυναῖκες τῆς γειτονιᾶς κυνηγοῦν μὲ τὶς σκοῦπες τοὺς ὑπουργούς, τότε ἀκολουθεῖ μὲ μαθηματικὰ ἀκρίβεια λαϊκὴ ἐξέγερση-εἶναι ὁ ἄλλος παράγων∙ κι ἂν ἀκόμη ἐπιβιώσουν τὸ Θέρος, ἰσχυρίζονται πολλοὶ στὸ Μαξίμου, ἡ κατάσταση τὸ Φθινόπωρο θὰ εἶναι τρισχειρότερη, μὲ τὸν ΕΝΦΙΑ, τὶς αὐξήσεις στὴν βενζίνη, στὸ πετρέλαιο θερμάνσεως στὰ ἄλλα, ὁπότε ἡ κατάρρευση προβλέπεται πλέον ὁλοκληρωτική. Ἄλλωστε ἐλπίζουν ὅτι, μὲ τὸν ἀπόλυτο ἔλεγχο τῆς διαπλοκῆς -ὅταν ἀκόμη καὶ τὶς δημοσκοποήσεις τὶς δημοσιεύουν, ὄχι μόνο χαλκευμένες, ἀλλὰ καὶ κουτσουρεμένες- καὶ τὴν προβολὴ τῆς προπαγάνδας γιὰ προοπτικὴ ἀναπτύξεως, ἴσως συγκρατήσουν κάποιον κόσμο∙ οἱ ἀντιδράσεις τῆς ἀγορᾶς ὅμως εἶναι χειρότερες. Ἡ κίνηση ἔχει σταματήσει παντοῦ, μὲ τὴν ἐξαίρεση τῶν τουριστικῶν περιοχῶν, ἂν καὶ ὅσες ἀπ’ αὐτὲς ἔχουν δεχθεῖ πρόσφυγες βλέπουν τουρίστες μὲ τὰ κυάλια∙ ἡ ἀνάκαμψη τῆς οἰκονομίας δὲν φαίνεται στὸν ὁρίζοντα, διότι προϋποθέτει τὴν προσέλκυση τῶν ἐπενδυτῶν καὶ αὐτοὶ δὲν ἔρχονται ὅσο δὲν ἀποκαθίσταται ἐμπιστοσύνη. Ἀλλὰ ἡ ἐμποστοσύνη δὲν εἶναι διοικητικὴ πρᾶξις, τῆς δίδουμε ἐντολὴ καὶ ἔρχεται, ἀπαιτεῖ καὶ προϋποθέτει ἄλλον ἀέρα καὶ καλὴ πρόθεση ἐκ μέρους τῆς κυβερνήσεως∙ οἱ Συριζαῖοι ὑπουργοὶ δὲν ἔχουν τὴν ἔξωθεν καλὴν μαρτυρίαν, τοὺς βγῆκε τὸ ὄνομα καὶ δὲν ἀποκαθίσταται εὔκολα…
Ἡ διαρροὴ ἀπ’ τὸν ΣΥΡΙΖΑ παίρνει τὴν μορφὴ χιονοστιβάδος∙ οἱ ἁπλοὶ ψηφοφόροι βρίζουν τὴν κυβέρνηση στὶς πλατεῖες καὶ στὰ καφενεῖα, στὴν ἀγορά, ὅπου εἴτε ἔχουν ἐξαφανισθεῖ τὰ στελέχη του εἴτε πρωτοστατοῦν ὄχι μόνο στὸ βρίσιμο, ἀλλὰ καὶ στοὺς προπηλακισμοὺς ὑπουργῶν, βουλευτῶν. Ἡ προσέλευση στὶς τάξεις τῆς Νέας Δημοκρατίας δὲν ἀποδεικνύεται μόνο ἀπ’ τὶς δημοσκοπήσεις καὶ τὴν συμμετοχὴ στὶς ἐκδηλώσεις της, ὅπως στὶς πρόσφατες φοιτητικὲς ἐκλογές, ἀλλὰ καὶ στὶς συζητήσεις στὴν ἀγορά∙ οἱ περισσότεροι ὁμολογοῦν ὅτι πρέπει τώρα νὰ γίνει ἡ πολιτικὴ ἀλλαγὴ καὶ ἡ ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης στὴν οἰκονομία, ὥστε νὰ κερδίσει ἡ χώρα ὅ,τι μπορεῖ κι ἀπ’ τὴν τουριστικὴ περίοδο. Ὁ Ναπολεοντίσκος τὸ ἔχει ἀποδείξει ὅτι εἶναι δέσμιος τῶν ἀκροαριστερῶν ὑπουργῶν του∙ ὅταν ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸς εὐνοεῖ τοὺς ἀπεργοὺς λιμενεργάτες, παρὰ τὴν ζημία ποὺ προξενοῦν στὶς κρουαζιέρες τουλάχιστον καὶ κινδυνεύουμε νὰ χάσουμε ἕνα δις εὐρὼ ἔσοδα, καὶ ὁ πρωθυπουργὸς τὸ ἀνέχεται, τότε αὐτὸ σημαίνει ὅτι οἱ 53 ἀσκοῦν πραγματικὰ τὴν ἐξουσία. Ἑπομένως καὶ ἡ παραχώρηση τοῦ Ἑλληνικοῦ δὲν φθάνει στὸν κόσμο, διότι καὶ ὁ ἄλλος ἁρμόδιος ὑπουργὸς δηλώνει δημοσίᾳ τὶς ἀντιρρήσεις του∙ γιὰ ἕναν λόγο ἀντιδροῦν ἔτσι, γιὰ νὰ συγκρατήσουν τοὺς ψηφοφόρους τους στὶς ἐκλογές. Ἂν αὐτὲς ἀργοῦσαν θὰ φέρονταν διαφορετικά. Βοηθᾶνε ἔτσι μὲ τὸ παραπάνω τὸν Κυριάκο Μητσοτάκη.