Ἡ εἴδηση τῆς σφαγῆς στὸ Ὀρλάντο ἔχει προκαλέσει ἑορτασμοὺς στὸ χαλιφάτο, ἀλλὰ ἐνίσχυση τοῦ συριακοῦ μετώπου∙ ὁ πολὺς ἰσλαμικὸς πληθυσμὸς δὲν ἀσπάζεται τὴν ἀσυλλόγιστη βία, ἐνῶ οἱ μορφωμένοι ἀνάμεσά τους ἀναγνωρίζουν ὅτι χάνουν πολὺ στοὺς εὐρύτερους ἰσλαμικοὺς κύκλους. Στὸ ἔδαφος οἱ Ἰσλαμιστὲς βρίσκονται σὲ ὑποχώρηση στὴν Ράκκα, καθὼς οἱ κυβερνητικὲς δυνάμεις προωθοῦνται πρὸς τὰ περίχωρα τῆς πόλεως, ἀλλὰ καὶ στὴν Φαλλοῦτζα τὰ πράγματα δὲν εἶναι τόσο ἄσχημα γιὰ τὸν ἰρακινὸ στρατό, διότι κράτησαν τὶς θέσεις τους στὶς ἀντεπιθέσεις τῶν Ἰσλαμιστῶν καὶ ἐπιχειροῦν τὴν προώθησή τους πρὸς τὸ κέντρο τῆς πόλεως, ἂν καὶ εἶναι σχεδὸν ἔρημη καὶ οἱ τελευταῖοι κάτοικοι χρησιμοποιοῦνται ὡς ἀνθρώπινη ἀσπίδα τους. Φαίνεται ὅμως ὅτι ἔχει γύρει ἡ πλάστιγγα καὶ χάνει τὸ χαλιφάτο τὸν πόλεμο.