Μὲ ἀκυβέρνητο σκάφος καταμεσὶς στὶς Συμπληγάδες πέτρες μοιάζει ὁ Ναπολεοντίσκος, καθὼς καταφεύγει σὲ φθηνὰ καὶ τετριμμένα τεχνάσματα γιὰ τὴν παράταση τῆς παραμονῆς του στὴν ἐξουσία∙ ἔτσι ἀνακινεῖ τὸ θέμα τῆς ἀναθεωρήσεως τοῦ Συντάγματος καὶ τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου, μὲ σκοπὸ τὴν ἔνταξη στὸν διάλογο τῆς ἀντιπολιτεύσεως καὶ τὸν ἀποπροσανατολισμὸ τοῦ λαοῦ ἀπ’ τὴν οἰκονομικὴ καὶ κοινωνικὴ ἐξαθλίωσή του, ἐνῶ ἀνέχεται ἢ ὑποκινεῖ τὶς φασιστικὲς ἐκδηλώσεις ὑπουργῶν του. Ὅλα αὐτὰ σημαίνουν φυσικὰ τὴν ἄμεση ἀποδοχὴ τῆς πλήρους ἀδυναμίας του, γιὰ ἔλεγχο τῶν πολιτικῶν ἐξελίξεων, καὶ τὴν εὐθεῖα ἀναγνώριση ἀπ’ τὸν κόσμο τῆς πλήρους ἀπομονώσεώς του στὸ ἐσωτερικὸ καὶ στὸ ἐξωτερικό∙ ὅταν γίνεται δεκτὸς μὲ τὶς πέτρες, ὅποιος ὑπουργός του ἢ βουλευτής του τολμήσει νὰ ἐμφανισθεῖ στὸν κόσμο, τότε αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἔχει χάσει ἡ κυβέρνηση καὶ τὴν ἐλάχιστη ἀνοχὴ ἀπ’ τὴν κοινὴ γνώμη. Αὐτὸ ἄλλωστε τὸ ὁμολόγησε εὐθέως καὶ ὁ ἴδιος, ὅταν ὀργάνωσε τὴν ἐξαγγελία τοῦ οἰκονομικοῦ του προγράμματος μὲ ἀρκοατήριο τὶς λίγες δεκάδες ὑπουργῶν καὶ γραμματέων στὸ Μουσεῖο τῆς Ἀκροπόλεως, ὁπότε ὅλοι κατάλαβαν ὅτι φοβόταν τὶς ἀποδοκιμασίες σὲ μεγαλύτερο ἀκροατήριο∙ φαίνεται αὐτὸ κι ἀπ’ τὶς κομματικὲς του συσκέψεις τὶς ὁποῖες ὀργανώνει ἐν κρυπτῷ καὶ παραβύστῳ. Δείχνει ὅτι δὲν ἔχει ἐμπιστοσύνη οὔτε στὸν κομματικό του μηχανισμό.
Ἡ διάλυση τοῦ κόμματος ἀναγνωρίζεται πλέον ἀπὸ ὅλους∙ οἱ λίγοι ὑπουργοὶ ποὺ τόλμησαν νὰ ἐμφανισθοῦν δημοσίᾳ τὸ ἔκαναν μετὰ ἀπὸ συνεννόηση μὲ τὶς τοπικὲς ὀργανώσεις, ἔστω κι ἂν τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ἀντίθετο. Ὁ μιμητὴς τοῦ Γεωργαλᾶ εἶχε προειδοποιηθεῖ στὴν Ἱεράπετρα ἀπ’ τὴν ὀργάνωση, ὅτι ὁ κόσμος εἶναι ἐξαγριωμένος, ἀλλὰ αὐτὸς ἔφερε μερικοὺς δικούς του ἀπ’ τὰ Σφακιὰ καὶ πίστεψε ὅτι θὰ ἦταν ἀρκετὸς «κόσμος»∙ ἀποδείχθηκε ὅτι ἦταν λίγοι, διότι οἱ Ἱεραπετρίτες κατέβηκαν ὅλοι κι ἔφαγαν τὶς κλωτσιές τους οἱ Σφακιανοί, τόσοι λίγοι ποὺ ἦταν. Στὸ Περιστέρι, τρεῖς μέρες μετά, ὀργάνωσε κρυφὰ τὴν ἐκδήλωση, μόνο μὲ τὶς κάμερες καὶ νὰ μιλάει στὸ κενό, διότι μετριόταν στὰ δάκτυλα τοῦ ἑνὸς χεριοῦ τὸ ἀκροατήριο∙ ὅλα αὐτὰ εἶναι παλιὰ τερτίπια τῶν πολιτικάντηδων καὶ ἔχουν ἀπήχηση, ὅταν εἶναι ἀνεκτικὴ ἡ κοινωνία πρὸς τὴν κυβέρνηση, ὁπότε καὶ περνᾶνε ἀπαρατήρητες οἱ ἀκροδεξιὲς παρεμβάσεις. Ὅταν ὅμως ἡ κοινωνία βράζει καὶ βρίσκεται στὶς παραμονὲς ἐξεγέρσεως -διότι μόνο σὲ τέτοια κατάσταση ἐκδηλώνεται βία κατὰ ὑπουργῶν καὶ ἀκολουθεῖ ἔκρηξη μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια-, τότε ἔχουν ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο ἀποτέλεσμα∙ τὰ ἐπιχειρήματα κατὰ τῆς δεξιᾶς, μὲ σκοπὸ τὴν συσπείρωση τῶν ἀριστερῶν δὲν μετροῦν πλέον. Δεξιοὶ καὶ ἀριστεροὶ ὑφίστανται τὴν ἴδια ἐξαθλίωση καὶ τὸν ἴδιο ὁλοκληρωτισμὸ τῆς σοσιαλιστικῆς ἐξουσίας. Εἶναι κοινὴ διαπίστωση πλέον αὐτό.
Ἡ διάλυση τοῦ κόμματος ἔφερε στὴν ἐπιφάνεια τὴν πραγματική του φύση∙ τὰ μεσαῖα καὶ κατώτερα στελέχη καὶ οἱ ἁπλοὶ ψηφοφόροι ὑφίστανται τὴν οἰκονομικὴ ἀνέχεια καὶ τὴν κοινωνικὴ ἐξαθλίωση στὴν οἰκογένειά τους, ὅπου δύσκολα πολὺ βγαίνει ὁ μῆνας, καὶ στὰ νοσοκομεῖα, ὅπου δὲν ὑπάρχουν οὔτε σιντόνια καὶ χαρτί ὑγείας, πέρα ἀπὸ φάρμακα καὶ γιατροὺς καὶ νοσοκόμους, καὶ οἱ ἡλικιωμένοι πεθαίνουν καθημερινά. Αὐτὴ ἡ πραγματικότητα ὑπερβαίνει τὸν διαχωρισμὸ δεξιᾶς καὶ ἀριστερᾶς, ἀλλὰ καὶ ἀποκαλύπτει τὴν ἐσωτερικὴ δομὴ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ∙ οἱ κρατικοδίαιτοι ἐργατοπατέρες ἐξασφαλίζουν τὰ προνόμιά τους καὶ ὀργανώνουν τὶς ἀπεργίες τους, μὲ τὴν συνδρομὴ ἢ τὴν ἀνοχὴ τῶν ὑπουργῶν, ἀλλὰ τὰ πολλὰ στελέχη μένουν στὸ περιθώριο καὶ βλέπουν ὅτι εἶναι πολὺ χειρότερα τώρα ἀπ΄ τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2014. Τὰ μηνύματα αὐτὰ ἔχουν φθάσει στὸ Μέγαρο Μαξίμου καὶ γι’ αὐτὸ ἔχει ἀπαγορεύσει καὶ τοὺς πεζοὺς στὴν Ἡρώδου Ἀττικοῦ, ἀλλὰ ἀναγνωρίζουν ὅτι αὐτὸ εἶναι μέτρο προστασίας καὶ ἀποξενώσεως ταυτοχρόνως ἀπ’ τὸν κόσμο∙ ἡ κινητοποίησή του, μὲ τὴν παρουσία τοῦ Ναπολεοντίσκου φαντάζει γιὰ ὅλους ὄνειρο ἀπατηλό. Ἔτσι μεθόδευσαν τὸν διάλογο μὲ τοὺς ἀρχηγοὺς τῆς ἀντιπολιτεύσεως ὡς ἀντιπερισπασμό, ἀλλὰ καὶ τὸ σκέπτονται πολύ, περισσότερο ὅσοι ἔχουν ζητήσει τὴν προσφυγὴ στὶς κάλπες μέσα στὸν Ἰούλιο∙ ὁ χρόνος θἀ τρέξει, λένε, ἀλλὰ τὸν Σεπτέμβριο ἡ κατάσταση θὰ εἶναι τρισχειρότερη γιὰ τὴν κυβέρνηση.
Οἱ Εὐρωπαῖοι δείχνουν, ὅτι, πέραν τῶν ἐπισήμων δηλώσεων γιὰ τὰ μαῦρα μάτια, δὲν ἔχουν ἐμπιστοσύνη στὴν μακροημέρευση τῆς κυβερνήσεως∙ ἁπτὸ παράδειγμα ἡ σημερινὴ παρουσία τοῦ Ζὰν Κλὼντ Γιοῦνκερ στὴν ἐτήσια συνέλευση τοῦ Συνδέσμου Ἑλληνικῶν Βιομηχανιῶν. Ὁ ΣΕΒ ὀργάνωνε πάντοτε τὴν συνέλευσή του Μάϊο, ἀλλὰ φέτος ἀνέκυψε ἡ προοπτικὴ παρουσίας τοῦ προέδρου τῆς Ἐπιτροπῆς σὲ αὐτήν, μᾶλλον κατόπιν ἀμοιβαίας ἐπιθυμίας, ὁπότε τὴν ἀνέβαλαν γιὰ τέλος Ἰουνίου, διότι δὲν εἶχε ἄλλη εὔκαιρη ἡμερομηνία ὁ πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς∙ στὶς Βρυξέλλες ἀναγνωρίζουν ὅτι φέτος ἦταν ἀπαραίτητα τρία πράγματα, ἡ ὁλοκλήρωση τῆς ἀξιολογήσεως γιὰ τὴν ἀποφυγὴ τῆς χρεωκοπίας, μετὰ τὴν περυσινὴ δραματικὴ περιπέτεια, ἡ ἐφαρμογὴ τῶν μεταρρυθμίσεων, ἔστω καὶ ὡς ἐξαγγελία, διότι ἔχουν ἐπίγνωση ὅτι ἡ σημερινὴ κυβέρνηση δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ τὶς ὁλοκληρώσει, καὶ ἡ ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης τῶν ἐπενδυτῶν πρὸς τὴν χώρα. Τὸ πρῶτο ἔγινε, ἔστω καὶ μὲ ὀκτάμηνη καθυστέρηση, ἐνῶ γιὰ τὸ δεύτερο οἱ ἐπιφυλάξεις εἶναι πολλές, διότι γνωρίζουν τὶς ἀντιδράσεις τῶν κρατικοδίαιτων συνδικαλιστῶν καὶ τὶς στενὲς διασυνδέσεις τους, ἀλλὰ καὶ τὶς ἐξαρτήσεις τοῦ Ναπολεοντίσκου ἀπέναντί τους∙ ἡ ἐπιβολὴ τόσο σκληρῶν φορολογικῶν μέτρων ἔγινε γιὰ νὰ ὁδηγήσουν σὲ σύγκρουση τὸν πρωθυπουργὸ μὲ τοὺς παρακρατικοὺς μηχανισμούς του, καὶ τὸ πετυχαίνουν. Ὅσο γιὰ τὴν ἐμπιστοσύνη τὴν ἀποκαθιστᾶ ὁ Γιοῦνκερ, παραμερίζοντας τὸν πρωθυπουργό.
Στὴν πραγματικότητα οἱ Βρυξέλλες τραβοῦν τὸ χαλὶ κάτω ἀπ’ τὰ πόδια τοῦ Ναπολεοντίσκου, διότι ἀναλαμβάνει ὁ Ζὰν Κλὼντ Γιοῦνκερ τὸν διάλογο μὲ τὸν ἐπιχειρηματικὸ κόσμο∙ πρακτικά, ἐγγυᾶται ἡ Ἐπιτροπὴ τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ προγράμματός του καὶ τὴν ἀξιοποίηση τῶν κοινοτικῶν κονδυλίων, διότι ἡ κυβέρνηση ἔχει προωθήσει στὶς Βρυξέλλες μόνο 121 σχέδια γιὰ ἔνταξη στὸ πρόγραμμα Γιοῦνκερ κι εἴμαστε ἡ τελευταία στοὺς 28, ὅταν ἡ Ἰταλία, πρώτη, ἔχει ὑποβάλει 44840. Κάποιες πληροφορίες λένε ὅτι ὁ πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς θὰ ἀνακοινώσει καὶ τὴν ἔνταξη τῶν ἑλληνικῶν ἐπιχειρήσεων στὸ πρόγραμμά του κατ’ ἐξαίρεσιν μὲ ἀπ’ εὐθείας χρηματοδότηση ἀπ’ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Τράπεζα Ἐπενδύσεων καὶ χωρὶς τὴν διαμεσολάβηση τῶν ἑλληνικῶν τραπεζῶν, ἐπειδὴ ὑπάρχει πρόβλημα ρευστότητος∙ θεωρεῖται αὐτὴ ἀπαραίτητη ὡς κίνηση καλῆς προθέσεως, ὥστε νὰ παρακαμφθεῖ ἡ δεδομένη δυσπιστία τῶν ἐπενδυτῶν πρὸς τὴν κυβέρνηση, καθόλου ἄλλωστε ἀδικαιολόγητη. Στὶς εὐρωπαϊκὲς πρωτεύουσες οἱ πολιτικὲς ἐξελίξεις στὴν Ἑλλάδα θεωροῦνται δεδομένες καὶ εὐπρόσδεκτες∙ ἄλλωστε παρακολουθοῦν τὴν κατακόρυφη πτώση τῆς δημοτικότητος τοῦ πρωθυπουργοῦ καὶ τὴν διάλυση τοῦ κόμματός του, ὅπως καὶ τὴν ἀπότομη ἄνοδο τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη καὶ τῆς Νέας Δημοκρατίας. Φαίνεται ὅτι ἔχουν γίνει ἐπαφὲς τοῦ προέδρου της μὲ τοὺς Εὐρωπαίους ἡγέτες καὶ ἔχουν δεχθεῖ αὐτοὶ τὸ οἰκονομικό του πρόγραμμα∙ ὅταν μάλιστα λέει νέα συμφωνία, ἐννοεῖ κατάργηση πολλῶν φόρων τῆς σημερινῆς.