Ἡ πρώτη Διορθόδοξος Σύνοδος τῆς Κρήτης συνεχίζει τὶς ἐργασίες της μὲ ἀπόλυτη ἐπιτυχία, παρὰ τὴν ἀπουσία τῶν τεσσάρων πατριαρχείων, Μόσχας, Ἀντιοχείας, Σόφιας καὶ Γεωργίας, ἀλλὰ μὲ συμπαράσταση τοῦ πάπα∙ ἡ ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων τοῦ ἀνθρώπου στὴν ψηφιακὴ ἐποχὴ καὶ μὲ τὴν ἀπειλὴ τοῦ φαινομένου τοῦ θερμοκηπίου ἀπασχολεῖ τοὺς ἅγιους πατέρες. Πρόκειται γιὰ τὴν πρώτη σύνοδο, μετὰ ἀπὸ χίλια χρόνια σχεδόν, διότι πάντοτε τὶς συνόδους τὶς συγκαλοῦσε ὁ αὐτοκράτωρ καὶ ὄχι ὁ οἰκουμενικὸς πατριάρχης∙ οἱ ἀπόντες δείχνουν διάθεση συμβιβασμοῦ, ἂν καὶ ἀνακοίνωσαν τὴν ἀπουσία τους τὴν παραμονὴ τῆς συνόδου. Ἡ Ὀρθοδοξία πρώτη ἔδειξε τὴν εὐαισθησία της στὰ οἰκολογικὰ προβλήματα, μὲ τὶς πρωτοβουλίες καὶ τὰ διεθνῆ συμπόσια τοῦ Κ. Βαρθολομαίου.