Σὲ οἰκτρὰ ἀποτυχία ὁδηγήθηκε ὁ πολιτικὸς διάλογος, καθὼς κανένας ἀρχηγὸς δὲν συμφώνησε μὲ τὸν πρωθυπουργό, ἐπειδὴ τὸν θεώρησαν ὡς ἀντιπερισπασμὸ ἀπ΄ τὴν ἀδιέξοδη κατάσταση στὴν ὁποία βρίσκεται∙ ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης μάλιστα ἦταν ἀπόλυτος, δὲν συζητάει θέμα ἀλλαγῆς τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου, παρὰ μόνο κατατμήσεως τῶν μεγάλων περιφερειῶν καὶ τῆς ψήφου τῶν ὁμογενῶν, ἀλλὰ ἐνταγμένα ἀμφότερα στὴν ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος∙ οἱ ἄλλοι ἀρχηγοὶ κράτησαν τὶς θέσεις τους καὶ περιφρόνησαν ἀνοικτὰ τὶς προτάσεις τοῦ Ναπολεοντίσκου. Ἔτσι παραμένει ἀπομονωμένος στὴν γωνία, μὲ τὴν ὕφεση ἐπιδεινούμενη καὶ τὴν κοινωνικὴ ἔκρηξη ἐπιταχυνόμενη, ἐξ αἰτίας καὶ τῆς πλήρους διαλύσεως τοῦ ΣΥΡΙΖΑ∙ οὐδεὶς πιστεύει ὅτι ὁ λαὸς βαδίζει πρὸς τὰ μπάνια του ἀμέριμνος, τὸ ἀντίθετο μάλιστα. Ἡ κοινωνικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἐξαθλίωση ἔχει φθάσει στὴν ἀποκορύφωσή της καὶ ἡ ἐπιβίωση εἶναι προβληματικὴ γιὰ τὴν πλειοψηφία πλέον τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ∙ ὑπουργοὶ καὶ κυβερνητικοὶ βουλευτὲς γίνονται ὁ στόχος.