Ἡ σύσταση Εὐρωπαϊκοῦ Ταμείου Κρίσεων τῆς Εὐρωζώνης, κατὰ τὴν πρόταση τῆς σλοβακικῆς προεδρίας, θεωρεῖται δεδομένη πλέον∙ ἡ ἑνιαία ἀγορὰ ἀντιμετώπισε ἀνθεκτικὰ τὸ βρεταννικὸ δημοψήφισμα καὶ τὴν ἀποχώρηση τῆς χώρας ἀπ’ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση. Οἱ ἐπιπτώσεις εἶναι χειρότερες στὸ Λονδίνο, μὲ τὸ Σίτυ νὰ ὑφίσταται αἰσθητὴ μείωση τῶν ἐργασιῶν του, κατὰ 5% περίπου στὶς συναλλαγματικὲς συναλλαγὲς σὲ ἕναν μῆνα, ἐνῶ ἡ φυγὴ κεφαλαίων καὶ ἐπιχειρήσεων βαίνει κλιμακούμενη∙ οἱ δεκαννέα ἔχουν καλύτερη ἄνεση πλέον γιὰ τὴν προστασία τοῦ νομίσματός τους καὶ τὴν ἐφαρμογὴ ἑνιαίας οἰκονομικῆς πολιτικῆς. Φαίνεται ὅτι πίσω ἀπ’ τοὺς Σλοβάκους βρίσκεται τὸ Βερολίνο, καθὼς ἔσπευσε ἀμέσως ἀποδεχθῆναι τὴν πρόταση∙ οἱ ἀντιρρήσεις εἶναι ἐλάχιστες, ἀφοῦ οὔτε ἡ ἀριστερή μας κυβέρνηση δὲν δύναται ἀντιτεῖναι λέξη. Πολιτικὰ ὑφίσταται μείωση ἡ Εὐρωζώνη ἀπ’ τὴν ἀποχώρηση τῆς Βρεταννίας, ἀλλὰ οἰκονομικὰ ἐνδυναμώνεται ἀρκετά, διότι ἀπαλλάσσεται ἐπὶ τέλους τῆς μακροχρονίου συστηματικῆς ὑπονομεύσεως τοῦ Λονδίνου.