Ἡ ἑπόμενη μέρα ἀποδεικνύεται πολὺ δύσκολη γιὰ τὴν Βρεταννία, μετὰ τὸ δημοψήφισμά της∙ ἤδη ἡ φυγὴ κεφαλαίων καὶ ἐπιχειρήσεων λαμβάνει μαζικὸ χαρακτῆρα, μὲ προορισμὸ τὶς ἄλλες εὐρωπαϊκὲς πόλεις. Ἡ κυβέρνηση, ἔχει ἀποδεχθεῖ τὴν ἔξοδο ἀπ’ τὴν Εὐρώπη, ἀλλὰ ὁ τοκετὸς ἀποδεικνύεται πολὺ δύσκολος καὶ μακρόσυρτος, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν καχεξία στὴν ἀγορὰ καὶ τὴν στασιμότητα στὴν οἰκονομία∙ ἀπουσιάζει ἡ πνοὴ καὶ ὁ ἐνθουσιασμὸς γιὰ τὶς προοπτικὲς τῆς χώρας. Τὸ πολιτικὸ χαρτὶ δὲν ἀποδίδει καὶ τόσο πολύ, καθὼς ἡ Εὐρωζώνη, ὄχι μόνο διατηρεῖ τὴν ἰσχυρὰ θέση της στὴν διεθνῆ σκηνή, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐνισχύει, ὁπότε χάνει τὸ Λονδίνο τὸ κύριο χαρτί του, ὅπως ἔδειξε ἡ διάσκεψη τῶν Εἴκοσι μεγάλων στὴν Κίνα∙ ἀπομένει ἡ ρύθμιση γιὰ τὴν ἑνιαία ἀγορά, ἀλλὰ σὲ αὐτὸ τὸ θέμα δὲν ὑποχωροῦν οἱ Εὐρωπαῖοι. Ὁπότε γιατὶ ὅλη ἡ φασαρία, ἀφοῦ, ἂν τὴν ἀποδεχθοῦν γίνονται ἐξαρτώμενοι πλέον.