Στὸν βομβαρδισμὸ συριακῶν θέσεων στὴν πόλη Deil al-Zour, μὲ ἀποτέλεσμα τὸν θάνατο ὀγδόντα Σύρων στρατιωτῶν καὶ τὴν προέλαση τῶν Τζιχαντιστῶν, ἔκαναν ἀμερικανικἀ ἀεροπλάνα∙ ἡ Μόσχα καὶ ἡ Δαμασκὸς ἐπέκριναν πολὺ αὐστηρὰ τὴν ἐνέργεια καὶ τὴν χαρακτήρισαν ὡς ὑπονόμευση τῆς ἐκεχειρίας, ἀλλὰ ἡ Οὐάσιγκτον, μὲ ἀρκετὴ καθυστέρηση, ὁμολόγησε τὸ λάθος της καὶ ζήτησε συγνώμην γιὰ τοὺς νεκρούς, ἐνῶ δεσμεύθηκε ὅτι θὰ συνεργάζεται μὲ τὴν ρωσικὴ ἀεροπορία σὲ μελλοντικοὺς βομβαρδισμούς. Διεθνεῖς παραητηρητὲς θεωροῦν τὸν βομβαρδισμὸ ἐσκεμμένη πράξη τοῦ Πενταγώνου κατὰ τοῦ Στείητ Ντηπάρτμεντ καὶ ὡς τορπιλισμὸ τῆς συνεννοήσεως τῶν δύο μεγάλων∙ οἱ Ρῶσοι γνωρίζουν τὶς διαφωνές αὐτὲς καὶ γι’ αὐτὸ ἀπέφυγαν τὴν λήψη ἄλλων μέτρων, πλὴν τῆς φραστικῆς καταδίκης τους. Ἀποδεικνύεται ὅτι ὑπάρχουν δυνάμεις μέσα στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες οἱ ὁποῖες συνεργάζονται στενὰ μὲ τὸ χαλιφάτο καὶ δὲν θέλουν τὴν συντριβή του στὸν πόλεμο∙ σὲ αὐτὲς μεταφέρεται πλέον ἡ πραγματικὴ σύγκρουση.