Τὸ τέλος τῆς ἐκεχειρίας στὴν Συρία θεωρεῖται δεδομένο, διότι δὲν συμφωνοῦν στὴν Οὐάσιγκτον, Σταίητ Ντηπάρτμεντ καὶ Πεντάγωνο γιὰ τοὺς ὅρους της∙ μετὰ τὸν βομβαρδισμὸ συριακῶν θέσεων ἀπὸ ἀμερικανικὰ βομβαρδιστικὰ στὸ Deil al-Zour καὶ τὸν θάνατο ὀγδόντα Σύρων στρατιωτῶν, ἡ δυσπιστία βαθαίνει. Ρωσικὰ καὶ συριακὰ ἀεροπλάνα διενήργησαν ἐπιθέσεις κατὰ τῶν Τζιχαντιστῶν στὴν περιοχὴ καὶ ὁ στρατός τους ἀνακατέλαβε τὶς χαμένες θέσεις, ἐνῶ στὸ Ἀλέπι ξανάρχισε ὁ βομβαρδισμὸς τῶν Ἰσλαμιστῶν καὶ ὁ πλήρης ἀποκλεισμὸς τῆς ἀνατολικῆς συνοικίας του∙ τὸ Κρεμλίνο δείχνει διατεθειμένο νὰ τελειώσει γρήγορα τὸν πόλεμο, μετὰ καὶ τὸν θρίαμβο τοῦ Βλαδίμηρου Ποῦτιν στὶς βουλευτικὲς ἐκλογὲς καὶ νὰ μὴν ἀποδέχεται τὶς ἀμερικανικὲς καθυστερήσεις. Ἄλλωστε, στὸ μέτωπο οἱ κυβερνητικὲς δυνάμεις σημειώνουν πρόοδο καὶ μόνο οἱ αἰχμάλωτοι ἄμαχοι πρακτικὰ τὶς ἐμποδίζουν.