Στὴν παρουσίαση τῶν ἑλληνικῶν πόλεων μέχρι τὴν ἐποχή του προβαίνει ὁ Ἰσοκράτης εἰς τὸν «Πανηγυρικόν» του, ἀφοῦ ἀναφέρθηκε στοὺς Ἡρακλεῖδες καὶ στὴν κάθοδο τῶν Δωριέων μετὰ τὰ Τρωικά∙ δὲν εἶχε ἀναδειχθεῖ ἀκόμη ἡ Μακεδονία ὡς μεγάλη δύναμις, ἂν καὶ εἶχε γίνει ἀρκετὰ γνωστὴ μὲ πολλοὺς τραγικοὺς ποιητὲς καὶ φιλοσόφους νὰ τρέχουν στὴν αὐλὴ τῶν βασιλέων της. «Ἔτι δὲ συντομώτερον ἔχω δηλῶσαι περὶ αὐτῶν»∙ ἐπὶ πλέον ἐν συντομίᾳ ἔχω νὰ δηλώσω γιὰ τὶς ἑλληνικὲς πόλεις. «Τῶν μὲν γὰρ Ἑλληνίδων πόλεων, χωρὶς τῆς ἡμετέρας»∙ ἀπ’ τὶς Ἑλληνίδες πόλεις λοιπόν, χωρὶς τὴν δική μας. «Ἄργος καὶ Θῆβαι καὶ Λακεδαίμων καὶ τότ’ ἦσαν μέγισται καὶ νῦν ἔτι διατελοῦσαι»∙ τὸ Ἄργος, αἱ Θῆβαι καὶ ἡ Λακεδαίμων καὶ τότε ἦταν οἱ μεγαλύτερες καὶ τώρα ἀκόμη παραμένουν. Οἱ μετὰ τὰ Τρωικὰ αἰῶνες χάραξαν τὴν ἱστορία τοῦ Ἑλληνισμοῦ μέχρι τοὺς μηδικοὺς πολέμους καὶ τὸν Ἀλέξανδρο.