Οἱ προεκτάσεις τῆς συγκρούσεως μὲ τὴν ἐκκλησία ἀποκαλύπτουν τὶς ἐνδόμυχες σκέψεις τῆς κυβερνήσεως∙ ὁ πολυπλευροτραφὴς ὑπουργὸς ἀπευθύνθηκε στοὺς ἄθεους ἀριστερούς του, μὲ τὴν ἐλπίδα τοῦ συγκρατῆσαι τὴν χειμερρώδη διαρροή τους τοὺς τελευταίους μῆνες, ὅπως κάνουν καὶ μὲ τὸν διορισμὸ πασοκογενῶν στὶς τράπεζες καὶ στοὺς ὀργανισμούς. Διαπίστωσαν ὅμως ὅτι τὸ δόλωμα δὲν ἔπιασε, καθὼς ἡ διαρροὴ πολλαπλασιάζεται∙ ἔτσι ἐπιλέγουν τὴν τακτικὴ τοῦ διαλόγου. Ἀλλὰ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἀρνεῖται τώρα τὸν διάλογο γιὰ δύο λόγους∙ πρῶτον, διότι θέλει νὰ ἀπορρίψει ἀπὸ πάνω του τὸ τσιπρισμό του, μὲ ἔντονες τὶς ἀντιδράσεις στὸ ἐσωτερικὸ τῆς ἐκκλησίας∙ δεύτερον, διότι βλέπει ὅτι ἡ κυβέρνηση καταρρέει καὶ θέλει νὰ δείξει ὅτι εἶναι κι αὐτὸς ἀντίθετός της. Τὄχει ξανακάνει ἄλλωστε ἐπιτυχῶς μετὰ τὴν δικτατορία.