Ἡ ἀπονέκρωση τῆς οἰκονομίας μετατρέπεται σὲ ἐφιάλτη γιὰ τὴν κυβέρνηση, ἐνῶ στοὺς πολιτικοὺς κύκλους ἄρχισαν οἱ συζητήσεις γιὰ πολιτικὲς ἐξελίξεις καὶ μεταβατικὸ σχῆμα, διότι συμφωνεῖ πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνση ὁ Ναπολεοντίσκος∙ γνωρίζει ὅτι χάνει τὶς ἐκλογές, ὅποτε κι ἂν γίνουν, ἀλλὰ πιστεύει, ὅτι ἂν μεσολαβήσουν μερικοὶ μῆνες ἐκτὸς ἐξουσίας, ἴσως ἀναπληρώσει κάποια πράγματα. Τὸ γεγονὸς εἶναι ὅτι καὶ στοὺς διεθνεῖς δεῖκτες ἀνταγωνιστικότητος πέσαμε ἀπὸ τὴν θέση 81 στὴν 86, κάτω κι ἀπ’ τὴν Ζιμπάμπουε, ἐνῶ στὶς τράπεζες δὲν παρουσιάζεται ἄνθρωπος γιὰ πληρωμὴ τῆς δόσεως Ἐφορίας καὶ ΕΝΦΙΑ∙ οἱ διαδηλώσεις πολλαπλασιάζονται καὶ δι’ ἀσήμαντον ἀφορμὴ πολλὲς φορές καὶ στὴν Θεσσαλονίκη περιφερειάρχης καὶ δήμαρχοι προσέφυγαν στὰ δικαστήρια γιὰ τὸν ΟΑΣΘ. Ἡ πόλη ἀργοπεθαίνει καὶ τὸ ὑπουργεῖο ὑπνώτει∙ τὰ χρέη τῶν ἰδιωτῶν πρὸς τὸ δημόσιο ἀνῆλθαν σὲ 91,8 δις εὐρὼ καὶ δημοσίου πρὸς ἰδιῶτες σὲ ἐννέα, φαῦλος κύκλος τῆς ἀριστερῆς ἐξουσίας. (τὰ δύο μαζὶ)