Ὁ Ταχὶπ Ἐρντογάν, μὲ τὴν καταγγελία τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάννης, ζήτησε οὐσιαστικὰ τὴν ἐξόφληση τῶν παραχωρήσεων τοῦ Ναπολεοντίσκου πρὸς τὸν ἴδιον∙ ἀπαιτεῖ δηλαδὴ τὴν ἐκπλήρωση τῆς ἀπεμπολήσεως τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας κατὰ τὴν συνάντησή τους στὴν Νέα Ὑόρκη, ὅταν ἐδέχθη νὰ μὴν τοποθετηθεῖ καὶ ἡ ἑλληνικὴ σημαία πίσω τους. Φαίνεται ὅμως ὅτι τὰ κυκλώματα εἶναι πιὸ πολύπλοκα, διότι καὶ ἡ ἀναφορὰ τοῦ Γιοχάννες Χὰν γιὰ τὸ τσάμικο δὲν ἔγινε μᾶλλον τυχαῖα, καθὼς ἀμέσως ἡ Ἐπιτροπὴ ἀποκατέστησε τὴν τάξη∙ ὁπωσδήποτε ὁ Τοῦρκος πρόεδρος γνωρίζει ὅτι δὲν γίνεται ἀποδεκτὴ ἀπ’ τοὺς μεγάλους ἡ καταγγελία τῆς συνθήκης καὶ μᾶλλον ἀποβλέπει στὴν δημιουργία τετελεσμένων εἰς βάρος μας∙ ἡ ἀπάντηση τῆς κυβερνήσεως ἀποκαλύπτει τὴν ἐνοχή της μὲ τὸν πλέον πανηγυρικὸ τρόπο.