Οἱ ἱστορίες γιὰ τοὺς Σκύθες καὶ τοὺς Θράκες γρήγορα μετατράπηκαν σὲ μύθους καὶ ἔτσι διατηρήθηκαν ζωντανές, διότι οἱ πόλεμοι ἐναντίον τους κράτησαν λίγο χρόνο∙ ἡ ἀνάμνησή τους ἦταν πιὸ ἔντονη στοὺς Ἀθηναίους, διότι αὐτοὶ ἔδωσαν τὶς ἀποφασιστικὲς μάχες ἐναντίον τῶν βαρβάρων. «Οὐ γὰρ ἂν ποθ’ οἱ λόγοι περὶ αὐτῶν τοσοῦσον χρόνον διέμειναν»∙ διότι δὲν θὰ εἶχαν διατηρηθεῖ ζωντανοὶ οἱ παραδόσεις γιὰ τὶς ἱστορίες τους. «Εἰ μὴ καὶ τὰ πραχθέντα πολὺ τῶν ἄλλων διήνεγκεν»∙ ἐὰν καὶ τὰ γεγονότα δὲν ἦταν τόσο πιὸ σημαντικὰ ἀπὸ τὰ ἄλλα. «Λέγεται δ’ οὖν περὶ μὲν Ἀμαζόνων ὡς τῶν ἐλθουσῶν οὐδεμία πάλιν ἀπῆλθεν»∙ λέγεται δὲ γιὰ τὶς Ἀμαζόνες, ὅτι ἀπὸ ὅσες ἦλθαν καμμία ἀπ’ αὐτὲς δὲν γύρισε πίσω. Οἱ μεγάλοι ἐξωτερικοὶ κίνδυνοι ἐνισχύουν πάντοτε τὴν ἐθνικὴ συνοχὴ τῶν λαῶν, ὅταν μάλιστα βρίσκονται ὀργανωμένοι σὲ πόλεις∙ τοὺς καλλιεργοῦν τὴν ἀνάγκη τῆς ἑνότητος καὶ ἀλληλεγγύης.