Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Σεργκέι Λαβρὼφ ἀποτέλεσε ἐγγύηση γιὰ τὰ ἐθνικά μας θέματα, ἂν καὶ ἄφησε σκληρὲς αἰχμές, «γιὰ κάποιους ποὺ θέτουν ἐμπόδια» στὴν λύση τοῦ Κυπριακοῦ∙ ταυτοχρόνως ἀπηύθυνε αὐστηρὲς προειδοποιήσεις καὶ πρὸς τὴν κυβέρνηση, γιὰ σεβασμὸ τῆς εἰρήνης καὶ τῆς σταθερότητος στὴν περιοχή. Ὁπωσδήποτε εἶναι καλὸ βῆμα γιὰ τὶς ἐξωτερικὲς σχέσεις τῆς χώρας, ἀλλὰ καὶ οὐσιαστικὴ κάλυψη ἀπέναντι στὰ ὅσα βυσσοδομοῦν ἐναντίον μας οἱ γείτονές μας τὸν τελευταῖο καιρό, μόνοι τους ἢ τῇ ἀνοχῇ τοῦ Ναπολεοντίσκου∙ ἡ Μόσχα παρεμβαίνει στὴν περιοχή, ἀμέσως μετὰ τὴν Συρία, ὡς ζωτικῆς σφαίρας ἐπιρροῆς της. Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Μπάρακ Ὀμπάμα σὲ δεκαπέντε μέρες κλείνει τὸν κύκλο τῶν ξένων ἐπισκεπτῶν∙ ἔτσι διασφαλίζεται ἡ ἠρεμία καὶ ἡ ὁμαλότης τουλάχιστον ἀπὸ διεθνοῦς πλευρᾶς.