Ὁ ἀνασχηματισμὸς χαρακτηρίζεται καλύτερα ἀπ’ τὸ ἀρχαῖο ῥητό, «ὤδινεν ὄρος καὶ ἔτεκεν μῆν»∙ δυὸ μῆνες κοιλοπονιόταν καὶ δέκα μέρες τὸν πῆραν τὰ νερὰ κι ἔβγαλε ἕνα τίποτα, κανένας δὲν ἔμεινε εὐχαριστημένος, οὔτε οἱ βουλευτὲς οὔτε οἱ κομματικοὶ οὔτε οἱ ἐκτιθέντες ἐξ ἀριστερῶν καὶ ΠΑΣΟΚ πρὸς συνδρομήν… Μία πλευρὰ μόνο ἱκανοποιήθηκε πλήρως, οἱ ἀτλαντικοὶ κερδοσκόποι, οἱ ὁποῖοι πῆραν πάλι κανονικὰ στὰ χέρια τους τὴν ἑλληνικὴ οἰκονομία, ὅπως στὴν πρώτη ἀριστερὴ κυβέρνηση∙ ὅσοι θεωρητικὰ στήριζαν τὸ παράλληλο νόμισμα ἀνέλαβαν τὶς καίριες θέσεις∙ ἴσως προετοιμάζει ἡρωικὴ ἔξοδο, μὲ σύνθημα τὴν ἀποχώρηση ἀπ’ τὴν Εὐρωζώνη, ὡς μοναδική διαφυγή του. Ἂν καὶ δὲν εἶναι τόσο εὔκολο, τὸν πῆραν μυρουδιὰ οἱ Εὐρωπαῖοι…