Ἡ μείωση τῶν τραπεζικῶν καταθέσεων τὸ 2015 ἀνῆλθαν σὲ 43,5 δις εὐρώ, σύμφωνα μὲ ἀνακοίνωση τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος∙ ἂν προστεθοῦν σὲ αὐτὰ ἡ διαρροὴ τῆς προηγούμενης μνημονιακῆς τετραετίας, τότε αὐτὴ ὑπερβαίνει τὰ ἑκατὸ δις. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι σὲ μία πενταετία ἔχουν ἀφαιαρεθεῖ ἀπ’ τὴν πραγματικὴ οἰκονομία κεφάλαια ἴσα μὲ τὸ ἥμισυ τοῦ ἀκαθαρίστου ἐγχωρίου εἰσοδήματος τῆς χώρας∙ ἐλάχιστες οἰκονομίες ἔχουν ὑποστεῖ τέτοια ἀφαίμαξη, ἀκόμη καὶ σὲ περίοδο πολέμου. Ὁπότε εἶναι δικαιολογημένη ἡ στεγνότης τῆς ἀγορᾶς καὶ ἡ δύσπνοια τῶν ἐπιχειρήσεων∙ πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ βρίσκονται στὰ σεντούκια κι ἄλλα στὸ ἐξωτερικό. Ἡ ἐπιστροφή τους στὴν ἀγορὰ γίνεται μόνο μὲ τὴν ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης, ἔργο τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη.