Τὶς πολεμικές τους νίκες ἑόρταζαν οἱ Ἀθηναῖοι καὶ στὴν ἐποχὴ τοῦ Πλουτάρχου, τὸν πρῶτο μ.Χ. αἰῶνα, ὄχι ὅμως τὶς νίκες στοὺς δραματικοὺς ἀγῶνες∙ διέθεταν πολὺ περισσότερα χρήματα γιὰ τοὺς δραματικοὺς ἀγῶνες, ἀλλὰ στὴν ἱστορία κατεγράφησαν οἱ στρατιωτικὲς νίκες. «Ταῦθ’ ἡ πόλις ἑορτάζει καὶ ὑπὲρ τούτων θύει τοῖς θεοῖς, οὐκ ἐπὶ ταῖς Αἰσχύλου νίκαις ἢ Σοφοκλέους»∙ αὐτά, τὴν κατάκτηση τῆς ἡγεμονίας της, ἡ πόλις ἑορτάζει καὶ ὑπὲρ αὐτῶν θυσιάζει στοὺς θεούς, ὄχι γιὰ τὶς νίκες τοῦ Αἰσχύλου ἢ τοῦ Σοφοκλέους. «Οὔδ’ ὅτε Καρκίνος Ἀερόπη συνῆν ἢ Ἔκτορι Ἀστυδάμας»∙ οὔτε ὅταν ὁ Καρκίνος παρουσίασε τὴν Ἀερόπη ἢ ὁ Ἀστυδάμας τὸν Ἕκτορα. «Ἀλλ’ ἕκτη μὲν ἱσταμένου Βοηδρομιῶνος ἐσέτι νῦν τὴν ἐν Μαραθῶνι νίκην ἡ πόλις ἑορτάζει»∙ ἀλλὰ τὴν ἕκτη τρέχοντος Βοηδρομιῶνος, Σεπτεμβρίου-Ὀκτωβρίου, ἀκόμη καὶ τώρα ἡ πόλις ἑορτάζει τὴν νίκη Μαραθῶνα. Μὲ τὴν καθιέρωση τοῦ χριστιανισμοῦ σταμάτησαν οἱ παραδοσιακοὶ ἑορτασμοί.