Ὁ Πιὲρ Μοσχοβισὶ ἦταν ἐξαιρετικὰ αὐστηρὸς καὶ κατηγορηματικὸς στὸ Νταβὸς πρὸς τὸν Ναπολεοντίσκο: «ὁλοκληρώνετε σύντομα τὶς μεταρρυθμίσεις καὶ τὴν ἀξιολόγηση», περιθώρια καθυστερήσεων δὲν ὑπάρχουν πλέον∙ οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν ἐξαγριωθεῖ μὲ τὶς ἀποκαλύψεις γιὰ τὶς μεθοδεύσεις τοῦ κουρεμένου, μὲ τὴν ἔγκριση τοῦ πρωθυπουργοῦ του, διότι δικές του ἀποκλειστικὰ εἶναι οἱ εὐθύνες, ἐνῶ πολλοὶ ὑπουργοὶ σκέπτονται τὴν προσφυγὴ στὴν δικαιοσύνη γιὰ τὶς παράνομες μαγνητοφωνήσεις. Ὁ Ναπολεοντίσκος εἶναι συνυπεύθυνος, τουλάχιστον γιὰ τὴν ἀποδοχὴ προϊόντων ἐγκλήματος, ἂν ὄχι καὶ γιὰ ἠθικὸς αὐτουργός∙ οἱ Εὐρωπαῖοι δὲν παίζουν μὲ τοὺς θεσμούς, τοὺς σέβονται καὶ τοὺς τηροῦν ἀπαρέγκλιτα. Ἀλλὰ ἔρχονται στὴν ἐπιφάνεια καὶ τὰ ὑπόλοιπα, τὸ μεταναστευτικὸ καὶ τὸ τρομοκρατικό, τυχαῖα ἔγιναν κι αὐτά∙ γιατὶ ὁ πρωθυπουργὸς δὲν ἀπαντᾶ στὶς ἐρωτήσεις, γιὰ τὶς σχέσεις στελεχῶν του μὲ τρομοκράτες; Γιατὶ καθυστέρησε τὴν ἔλευση τῆς Φρόντεξ; Γιατὶ θέτει ἐμπόδια στὴν συνεργασία καὶ ἑνοποίηση τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν;