Στὴν ἀνάδειξη τῆς φασιστικῆς της νοοτροπίας καταφεύγει ἡ κυβέρνηση, βλέποντας ὅτι χάνει τὴν ἐξουσία καὶ ἀκολουθεῖ ἡ λογοδοσία μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια∙ ἡ δαιμονοποίηση τῆς διαπλοκῆς -ὄχι ὅτι εἶναι καλή, διότι κατὰ τῆς κυβερνήσεως Ἀντώνη Σαμαρᾶ εἶχε κάνει δέκα φορὲς χειρότερα, ἀλλὰ τότε τὰ εὐλογοῦσε ὁ ΣΥΡΙΖΑ- καὶ οἱ κατηγορίες γιὰ ἀγροτοπατέρες καὶ γιὰ φοροδιαφυγή, ἀπ’ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἀναδείχθηκαν ὡς ἐργατοπατέρες, θυμίζει γκαιμπελισμὸ καὶ σταλινισμό. Ἐπιχειρεῖ νὰ φτιάξει νέους ἐχθροὺς τοῦ λαοῦ, διότι διαπιστώνει, ὅτι ἡ πολεμικὴ κατὰ τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη δὲν πιάνει∙ «ὁ πνιγμένος ἀπ’ τὰ μαλλιά του πιάνεται», λέει ἡ παροιμία καὶ ὁ Ναπολεοντίσκος ἀποδεικνύει τὴν πραγματική του φύση, ἀλλὰ ὁ εἰσαγγελέας ἀναμένει στὴν γωνία.