Ἡ πολιτικὴ ἀβεβαιότης ἀποκορυφώνεται μὲ ἐμφανῆ τὰ συμπτώματά της καὶ στὴν κυβέρνηση, ἐνῶ ἡ ἀπομόνωσή της ἀπ’ τὰ ἄλλα κόμματα γίνεται χάος ἀπροσμετρητο καὶ ὁ κόσμος παίρνει μὲ τὶς πέτρες ὑπουργοὺς καὶ βουλευτές, ὅπου κι ἂν τοὺς συναντήσει∙ ὁ ἀντιπρόεδρος δηλώνει ὅτι εἶναι σταθερὴ ἡ κυβέρνηση, ἀλλὰ ὁ «ἀρχιστράτηγος» δὲν ἀπέκλεισε ἐκλογές, μᾶλλον ὡς εὐκαιρία διαφυγῆς του. Οἱ Εὐρωπαῖοι δείχνουν ὅτι ἔχουν κουρασθεῖ ἀπ’ τὶς ὑπαναχωρήσεις καὶ τὶς κουτοπονηριὲς τοῦ Ναπολεοντίσκου καὶ τῶν ὑπουργῶν του, ἐνῶ ἡ συνάντηση κορυφῆς Μέρκελ, Ὁλλὰντ προσέφερε ἐμπιστοσύνη στοὺς λαοὺς γιὰ τὴν ἀσφάλεια τῆς ζωῆς τους καὶ τὴν πολιτικὴ συνοχὴ τῆς Εὐρωζώνης∙ οἱ δανειστὲς τὸ δείχνουν καθαρὰ ὅτι δὲν ἔχουν ἐμπιστοσύνη στὴν κυβέρνηση, διότι βλέπουν ὅτι εἶναι σύντομος ὁ βίος της καὶ προτιμοῦν συμφωνία μὲ τὴν ἑπόμενη, ὅποια κι ἂν εἶναι. Χειρότερα χαμένα τὰ ἔχει ἡ ἀτλαντικὴ διαπλοκή, μὲ τὴν ἐπιχώρια σὲ παράκρουση.