Σὲ ταλάντευση βρίσκονται οἱ Εὐρωπαῖοι ἀνάμεσα στὶς ἀπειλὲς τῆς ἐξόδου τῆς Βρεταννίας ἀπ’ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ τῆς παραβιάσεως τῆς Σένγκεν ἀπ’ τὶς ἀνατολικοευρωπαϊκές∙ σταθερὸς πυρήνας παραμένει ὁ γαλλοογερμανικὸς ἄξων καὶ οἱ ὑπόλοιποι τῶν ἀρχικῶν, μὲ τὶς μεσογειακὲς ὡς συμπλήρωμα. Οἱ δύο πόλοι ἀπειλῆς ἔχουν κοινὸ χαρακτηριστικὸ τὸν ἀτλαντικό τους προσανατολισμὸ στὴν ἐξωτερικὴ πολιτική, ἀλλὰ καὶ τὶς ἐπιφυλάξεις τους ἀπέναντι στὴν Εὐρωζώνη∙ ἄλλωστε μόνο ἡ Σλοβακία μετέχει τοῦ ἑνιαίου νομίσματος, ἐνῶ Πολωνία, Τσεχία καὶ Οὐγγαρία δὲν προετοιμάζονται κἂν γιὰ ἔνταξη, παρ’ ὅτι ἔχουν νομικὴ ὑποχρέωση. Τὸ Λονδίνο ὑφίσταται τὶς πιέσεις στὸ ἐσωτερικὸ ἀπ’ τοὺς εὐρωσκεπτικιστὲς καὶ τὴν αὐτοκρατορικὴ παράδοση, ἀλλὰ ἔχει καὶ συναίσθηση τῆς οἰκονομικῆς ζημίας, ἂν ἀποχωρήσει, ὅπως προειδοποιεῖ τὸ Σίτυ∙ οἱ Ἀνατολικοευρωπαῖοι κινοῦνται ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς, εἶχαν τύχει ἰδιαιτέρας περιποιήσεως πρὸς εἰκοσιπενταετίας ὡς πρόσφυγες, μετὰ τὴν κατάρρευση τοῦ κομμουνισμοῦ, καὶ τώρα περιχαρακώνονται σὲ ἀκροεξιὲς ἰδεολογίες.