Ὁ Ναπολεοντίσκος ἐμφανίσθηκε ἀπολογητικὸς καὶ φοβισμένος στὴν Βουλή, μᾶλλον τρομοκρατημένος, καὶ ἐπιχείρησε νὰ ἀποπροσανατολίσει τὴν συζήτηση μὲ ἐπίθεση κατὰ τῆς δεξιᾶς∙ ἀλλὰ ἀπέτυχε οἰκτρῶς καὶ ἐξουθενώθη. Τὸ παράλληλο πρόγραμμα δὲν ἔπεισε οὔτε τοὺς βουλευτές του, ἐνῶ κι ὁ ἴδιος ἦταν ἔντονα ἀνασφαλὴς στὶς παρεμβάσεις του. Τὸ μοναδικό του ἐπιχείρημα ἦταν, «ἐσεῖς κάνατε ὅλα τὰ κακὰ σαράντα χρόνια», τίποτε ἄλλο∙ ὅταν μάλιστα ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης τοῦ θύμισε τὸ περυσινὸ πρῶτο ἑξάμηνο καὶ τὸν λαλίστατο ὑπουργό του, δὲν ἀπάντησε λέξη. Στὴν φράση δὲ ὅτι, «θὰ τὰ δοῦμε ἐδῶ ὅλα ὅσα ἔγιναν τότε», κατέβασε τὸ κεφάλι∙ τὸ δείχνει ὅτι ὁ φόβος τῆς λογοδοσίας τὸν διακατέχει πλέον καὶ δὲν βλέπει τρόπο διαφυγῆς.