Σὲ ἀπέλπιδα μάχη ὀπισθοφυλακῶν ἐπιδίδεται πλέον ὁ Ναπολεοντίσκος, μὲ μοναδική του σκέψη τὴν ἀποφυγὴ τῆς λογοδοσίας, ἐνῶ γνωρίζει πλέον ἄριστα ὅτι δὲν ἔχει οὔτε λαϊκὴ ὑποστήριξη οὔτε κόμμα∙ ἀκόμα καὶ οἱ πραιτωριανοί του τὸν ἐγκαταλείπουν, διότι δείχνουν ὅτι δὲν ἔχουν διάθεση, ἀλλὰ οὔτε καὶ τὸ θάρρος, νὰ μοιραστοῦν μαζί του τὶς συνέπειες τῆς καταστροφῆς. Ἡ λαϊκὴ ἐξέγερση ἀποτέλεσε τὸν καταλύτη, ἐπειδὴ δὲν ἀποκάλυψε μόνο τὴν ὀργὴ τοῦ λαοῦ καὶ τὴν μαχητική του διάθεση, ἀλλὰ καὶ τὴν παντελῆ ἀνυπαρξία κομματικοῦ μηχανισμοῦ γιὰ τὴν ὑποστήριξη τῆς κυβερνήσεως∙ ὁ προπηλακισμὸς ὑπουργῶν καὶ βουλευτῶν, ὅπου κι ἂν ἀκούσει ὁ κόσμος ὅτι βρίκονται, εἶναι πρωτοφανὲς φαινόμενο καὶ δὲν ἔχει σημειωθεῖ μεταπολεμικὰ στὴν χώρα. Ἀντιμετώπιζαν μὲν οἱ χουντικοὶ ὑπουργοὶ τὴν πεφριφρόνηση τῶν πολλῶν, ἀλλὰ χωρὶς προπηλακισμούς, ἴσως λόγῳ τοῦ φόβου, ἂν καὶ εἶχε ἐκλείψει τὰ τελευταῖα χρόνια τῆς δικτατορίας, ὅπως γνώριζε ὁ πατέρας τοῦ πρωθυπουργοῦ∙ ἡ κυβέρνηση δὲν στηρίζεται πουθενὰ πλέον καὶ ἡ παραμικρὴ παρατιμονιὰ -ἀλλὰ μόνο σὲ παρατιμονιὲς ἔχουν ἐπίδοση τώρα οἱ ὑπουργοί του-, ὁδηγεῖ στὸν γκρεμό. Ἡ πολιτικὴ ἀβεβαιότης εἶναι δεδομένη στοὺς πολιτικοὺς κύκλους στὴν Ἀθήνα καὶ στὶς Βρυξέλλες, ἐνῶ ἐλάχιστοι πιστεύουν ὅτι μπορεῖ νὰ ὁλοκληρώσει τὴν ἀξιολόγηση αὐτὴ ἡ κυβέρνηση. Βλέπουν ὅτι μόνο τὸν καιρὸ σπρώχνει.

Τὸν ἐρασιτεχνισμό του ἀπέναντι στὰ δύσκολα ἐσωτερικὰ προβλήματα καὶ τὴν ἀνεπάρκειά του στὴν καταγραφὴ καὶ κατανόηση τῶν διεθνῶν ζητημάτων ἐπιβεβαιώνει καθημερινὰ ὁ πρωθυπουργός∙ τρεῖς μῆνες μετὰ τὴν δεύτερη ἐκλογική του νίκη καὶ βρέθηκε ἕρμαιο τῶν κοινωνικῶν διεκδικήσεων. Ὁ πολιτικὸς προβλέπει καὶ προλαμβάνει, διότι διαφορετικὰ ἡ κοινωνικὴ ἔκρηξη γίνεται χείμαρρος καὶ χιονοστιβάδα, ὅταν μάλιστα δὲν διαθέτει ὁ ἀρχηγὸς τὴν ἱκανότητα τῆς βαθυτέρας διεισδύσεως στὶς ἐξεξλίξεις∙ εἶχε ὑπογράψει γιὰ ὁλοκλήρωση τῆς ἀξιολογήσεως τὸν Ὀκτώβριο, μὲ μικρὰ παράταση τὸν Νοέμβριο, ὅταν ἕνα μῆνα μετὰ τὶς ἐκλογὲς μποροῦσε εὔκολα, μὲ κάποιους ἐλιγμούς, νὰ περάσει δύσκολα μέτρα. Ἄφησε τὸν καιρὸ νὰ κυλήσει ἄσκοπα, διότι φοβήθηκε τὶς ἐσωκομματικὲς ἀντιδράσεις, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν διόγκωση τῶν ἐλλειμμάτων καὶ τὴν ἐκτίναξη τῶν κοινωνικῶν ἀντιδράσεων∙ μετὰ τὶς γιορτὲς φάνηκε, γιὰ ὅποιον ἔχει τὴν ἐλάχιστη πολιτικὴ ἐμπειρία, ὅτι ἡ κατάσταση γινόταν ἀνεξέλεγκτη σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα. Ἡ ἐξέγερση τῶν ἀγροτῶν ἀποτέλεσε τὸν καταλύτη καὶ μεταδόθηκε ἀστραπιαία σὲ ὅλες τὶς τάξεις∙ πολλοὶ πιστεύουν καὶ τὸ λένε στὰ μπλόκα καὶ στὶς συναντήσεις στὶς πόλεις, ὅτι, «ἡ κυβέρνηση αὐτὴ δὲν καταλαβαίνει ἀπὸ λόγια». Ἔτσι ὁδηγηθήκε ἡ χώρα στὴν πλήρη διάλυση καὶ πρακτικά∙ οἱ ἀγρότες δὲν ὑποχωροῦν καὶ κλιμακώνουν τὸν ἀποκλεισμὸ τῶν δρόμων, οἱ γραβατωμένοι συνεχίζουν τὶς ἀπεργίες καὶ οἱ ὑπάλληλοι σὲ πολλὲς ὑπηρεσίες καταλαμβάνουν τὰ γραφεῖα, ἀλλὰ ἡ κυβέρνηση, «πέρα βρέχει…»

Ἡ ἀποδιάλυση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀποβαίνει ὁ καθοριστικὸς παράγοντας∙ δὲν θυμᾶται κανεὶς στὴν νεοελληνικὴ ἱστορία νὰ πολιορκοῦνται τὰ γραφεῖα τοῦ κυβερνῶντος κόμματος καὶ νὰ μὴν ὑπάρχουν πέντε ὀπαδοί του ἀπ’ ἔξω. Ἀκόμη καὶ στὴν Βουλὴ ἐλάχιστοι χειροκροτοῦν πλέον τὸν πρόεδρό τους καὶ αὐτοὶ θορυβωδῶς γιὰ νὰ ἀκούγονται ὡς πολλοί∙ ἄλλωστε καὶ οἱ ἐκπρόσωποι τῶν ἀγροτῶν ποὺ δέχθηκαν συζήτηση μὲ τὸν πρωθυπουργὸ τὸ κάνουν μὲ μισὴ καρδιά, ὁπότε καὶ τυγχάνουν πανδήμου ἀποδοκιμασίας καὶ ἴδομεν σήμερα αὔριο τὰ ἀποτελέσματα… Ὁ φόβος τῶν ἀνεξελέγκτων καταστάσεων πλανᾶται πλέον πάνω ἀπ’ τὸ Μέγαρο Μαξίμου∙ ἡ ἀξιολόγηση δὲν προχωράει, διότι καὶ δὲν ἔχει ἐπεξεργασθεῖ συγκεκριμένες προτάσεις ἡ κυβέρνηση καὶ φοβᾶται νὰ ἐπεξεργασθεῖ, ἐπειδὴ θὰ γίνουν γνωστὲς καὶ θὰ δυναμιτίσουν τὴν πολιτικὴ ζωή. Ἀντιλαμβάνεται τώρα, ἀλλὰ εἶναι ἀργὰ πλέον, ὁ Ναπολεοντίσκος ὅτι ξόδεψε τζάμπα τὸ ὅποιο πολιτικὸ κεφάλαιο διέθετε∙ μᾶλλον εἶχε πιστέψει, διότι εἶναι πράγματι ἀφελής, ὅτι ἡ περιπέτεια στὴν ἐκλογὴ προέδρου τῆς Νέας Δημοκρατίας θὰ τὴν πληγώσει θανάσιμα καὶ θὰ ἀργήσει νὰ ἀναρρώσει. Τώρα βλέπει, ὅτι ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης κερδίζει σὲ ὅλα τὰ κριτήρια καὶ μάλιστα μόνο ἕναν μῆνα μετὰ τὴν ἐκλογή του καὶ χωρὶς τὴν προσφυγὴ σὲ λαϊκισμὸ καὶ ὑποσχέσεις∙ ἡ ἀνατροπὴ τῆς δυναμικῆς αὐτῆς φαίνεται ἀδύνατη, ἡ ἐπιδείνωσή της θεωρεῖται δεδομένη.

Ἡ ἐπιστροφὴ στὴν ὕφεση καὶ ἡ ἀπονέκρωση τῆς ἀγορᾶς συμπληρώνουν τὴν πολιτικὴ καταπόντιση∙ τὰ φορολογικὰ ἔσοδα κατέρρεουν καὶ τὰ ἐλλείμματα διογκώνονται, μὲ τὴν προοπτικὴ ἐκτινάξεώς τους δεδομένη. Ἤδη οἱ νέοι φόροι τοῦ Θέρους, ὄχι μόνο δὲν ἀπέδωσαν, ἀλλὰ καὶ διεύρυναν τὰ δημόσια ἐλλείμματα, ἐνῶ ἴδια τύχη ἀναμένεται καὶ γιὰ τὶς μελετώμενες φορολογίες∙ ἡ ἔλλειψη ἐμπιστοσύνης ὅλων δίδει τὴν ἀπάντηση, «οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος». Οἱ δανειστὲς γνωρίζουν καλύτερα ἀπ’ τοὺς ὑπουργοὺς τὴν κατάσταση καὶ γι’ αὐτὰ καθυστεροῦν τὴν ἐπιστροφή τους∙ ἄλλωστε τὰ περιθώρια συζητήσεως μὲ τοὺς ἴδιους ὑπουργοὺς εἶναι ἐλάχιστα πλέον. Ἔχουν βαρεθεῖ νὰ ἐπισημαίνουν ὅτι ἡ ὑπονόμευση τῶν ἐπενδύσεων εἶναι ἡ κύρια αἰτία τῆς κακοδαιμονίας τῆς χώρας∙ ἐὰν εἶχαν ὑπογραφεῖ οἱ ὑπουργικὲς ἀποφάσεις γιὰ τὶς Σκουριὲς καὶ εἶχαν προωθηθεῖ ἐγκαίρως οἱ ἀποκρατικοποιήσεις ΟΛΠ, ἀεροδρομίων καὶ ΤΡΑΙΝΟΣΕ τουλάχιστον, θὰ εἶχαν αὐξηθεῖ τὰ δημόσια ἔσοδα κατὰ δύο δις εὐρώ, ὁπότε δὲν θὰ χρειάζονταν περικοπές. Ὁ λόγος εἶναι ἡ κομματικοποίηση τοῦ κράτους καὶ ἡ τακτοποίηση τῶν ἡμετέρων, τῆς στρατιᾶς τῶν κρατικοδίαιτων ποὺ διορίζονται καθημερινά∙ ὅλα αὐτὰ γίνονται γιὰ ἕναν καὶ μόνο λόγο, γιὰ τὴν ἐξασφάλιση στηριγμάτων μπροστὰ στὶς πολιτικὲς ἐξελίξεις∙ τὶς βλέπουν νὰ ἔρχονται καὶ δὲν ξέρουν πῶς νὰ ἀπαντήσουν. Ἔτσι καταφεύγουν στὴν ἀναδιανομὴ τῆς φτώχειας καὶ τῆς ἐλεημοσύνης…

Ἡ ἀπομόνωση στὴν Εὐρώπη εἶναι τὸ χειρότερο κακὸ γιὰ τὴν χώρα∙ στὸ τελευταῖο Εὐρωπαϊκὸ Συμβούλιο ὅλοι κατάλαβαν ὅτι ὁ πρόεδρος τῆς Νέας Δημοκρατίας εἶναι σοβαρὸς καὶ μελετημένος καὶ δὲν ἔχει καμμία σχέση μὲ τὶς ἀερολογίες τοῦ πρωθυπουργοῦ. Αὐτὸ φάνηκε κι ἀπ’ τὴν ὑποστήριξη τῆς Ἀγκέλας Μέρκελ πρὸς τὶς θέσεις του, ὅταν ἦρθε σὲ σύγκρουση μὲ τὸν Αὐστριακὸ ἀντικαγκελάριο γιὰ τὸ προσφυγικό, ἐνῶ στὶς ἰδιαίτερες συναντήσεις του μὲ τοὺς διάφορους ἡγέτες ἦταν σαφὴς καὶ πλήρως ἐνημερωμένος γιὰ ὅλα τὰ θέματα∙ θύμισε τὴν ὑπεύθυνη καὶ ἐμπεριστατωμένη στάση τοῦ Κώστα Καραμανλῆ καὶ τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ. Στὸ προσφυγικὸ ὁ Ναπολεοντίσκος ἀντιμετωπίζεται ὡς ἀναγκαῖο κακό∙ ἄλλωστε οὔτε τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα δὲν μπορεῖ νὰ καλύψει καὶ προκαλεῖ ἐντύπωση τὸ γεγονός, ὥστε πολλοὶ νὰ διερωτῶνται, στὶς κατ’ ἴδιαν συζητήσεις τους, ἂν γίνεται τυχαῖα ἢ ἐσκεμμένα, ὅπως σχολιάζεται στὸν ἔγκυρο τύπο. Δὲν τὸ ἀντιλαμβάνονται, τὸ γιατὶ καθυστερεῖ ἡ χρησιμοποίηση τοῦ στρατοῦ γιὰ τὴν ἑτοιμασία τῶν ἐγκαταστάσεων ἢ τοῦ ναυτικοῦ γιὰ τὴν προστασία τῶν συνόρων∙ εἶναι κοινὸ μυστικό, ὅτι ἡ καγκελάριος ζήτησε τὴν παρέμβαση τοῦ ΝΑΤΟ, ὅταν διαπίστωσε ὅτι δὲν ἀνταποκρίνεται στὶς ὑποχρεώσεις της ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση, ὅπως κάνει καὶ στὴν ἑνοποίηση τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν. Ἔτσι περισσότερο προστατεύει τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα ἡ Ἀγκέλα Μέρκελ, παρὰ ὁ πρωθυπουργός μας.