Σὲ παταγώδη ἀποτυχία κατέληξε ὁ διάλογος τοῦ πρωθυπουργοῦ μὲ ὅσους ἀγρότες ἐπέλεξε∙ εἶχε ἀποκλείσει ἀρκετούς, διατὶ μερικοὶ ἦταν ἀγροτοσυνδικαλιστές –δηλαδὴ ἔχει ἀλεργία μὲ τοὺς συνδικαλιστές, ἐκτὸς κι ἂν Συριζαῖοι, ὁπότε γίνονται ὑπουργοί-, ἐνῶ δὲν προσέφερε τίποτε στοὺς ὑπόλοιπους. Αὐτοὶ ἐπέστρεψαν στὶς συνελεύσεις μὲ ἄδεια χέρια καὶ ἤδη κλιμακώνουν τὶς ἀντιδράσεις τους∙ ἡ κυβέρνηση ἀπέδειξε τὴν ὁλοκληρωτική της νοοτροπία, ἀλλὰ καὶ ἀναλαμβάνει τὶς εὐθύνες γιὰ τὴν πορεία τῶν κινητοποιήσεων. Δὲν ἀντιμετωπίζονται μὲ αὐταρχισμὸ καὶ ψέμματα οἱ μαζικὲς κινητοποιήσεις, ποὺ ἤδη ἔχουν πάρει τὴν μορφὴ ἐξεγέρσεως, ἐνῶ καὶ στὶς πόλεις οἱ καταλήψεις γραφείων εἶναι καθημερινὸ φαινόμενο∙ κακὸ τέλος προδιαγράφεται γιὰ τὸν Ναπολεοντίσκο, διότι εἶναι καὶ πολὺ δειλὸς στὰ δύσκολα.