Σὲ πλῆρες ἀδιέξοδο ὁδηγοῦνται οἱ διαπραγματεύσεις μὲ τὸ κουαρτέτο, ἐπειδὴ ἡ κυβέρνηση δὲν ἔχει ἕτοιμο σχέδιο, οὔτε καὶ παρουσιάζει πειστικὰ στοιχεῖα, ἐνῶ εἶναι δεδομένο ὅτι δὲν περνᾶνε ἀπ’ τὴν Βουλὴ τὰ νομοσχέδια καὶ στὴν ἁπαλώτερη μορφή τους∙ οἱ δανειστὲς ἔχουν ἀντιληφθεῖ δύο πράγματα, τὴν ἀσχετοσύνη μὲ τὰ οἰκονομικὰ τοῦ Ναπολεοντίσκου καὶ τῶν ὑπουργῶν του καὶ τὴν δεδομένη δειλία τους γιὰ δύσκολες ἀποφάσεις, ἀλλὰ καὶ τὶς ἐπιπτώσεις στὴν οἰκονομία τῶν ὅποιων μέτρων, χωρὶς προοπτικὲς ἀναπτύξεως. Δείχνουν ὅτι κερδίζουν χρόνο, ἐνῶ ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε ἔκτρωμα τὶς κυβερνητικὲς προτάσεις στὸ ἀσφαλιστικὸ καὶ ἡ διαδήλωση τῆς ΛΑΕ στὸ Χίλτον εἶναι μήνυμα πρὸς τοὺς διαφωνοῦντες κυβερνητικοὺς βουλευτές. Ἡ αἴσθηση τῆς πολιτικῆς ἀβεβαιότητος διαχέεται σὲ εὐρύτερα στρώματα, ἐνῶ οἱ οἰκονομικοὶ παράγοντες διερωτῶνται τὸ ποῦ θὰ καταλήξει ἡ ἀβεβαιότης, διότι καὶ ὁ τουρισμὸς καταρρέει καὶ οἱ ἐπενδύσεις δὲν προχωροῦν∙ ὅλα εἶναι ἀσφυκτικὰ στάσιμα.