Ἀξιολόγηση, τὸν Ἀπρίλιο

Ἡ ὁλοκλήρωση τῆς ἀξιολογήσεως ἀναβάλλεται γιὰ τὸν Ἀπρίλιο, μετὰ τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ κουαρτέτου, ἀλλὰ οἱ ἐνδείξεις δὲν εἶναι καθόλου ἐνθαρρυντικές∙ λέγεται ὅτι σημειώθηκε κάποια πρόοδος στὰ φορολογικά, ἀλλὰ ὄχι στὰ δημοσιονομικά, ἐνῶ φέρεται ὡς ἀνυποχώρητο τὸ ΔΝΤ καὶ ἐλαστικότεροι οἱ Εὐρωπαῖοι. Ὁ Ναπολεοντίσκος διαψεύδεται καὶ πάλι, διότι ὑποσχέθηκε γιὰ συμφωνία τὸν Μάρτιο∙ τὸ πρόβλημα ὅμως τῶν ὑποχρεώσεων παραμένει, διότι εἶναι ἀπαραίτητη ἡ ἔγκριση τῆς δόσεως γιὰ τὴν ἐξόφληση τῶν ὁμολόγων μας. Οἱ δυνατότητες πολιτικῶν ἐλιγμῶν ἔχουν ἐξαντληθεῖ, ἐνῶ οἱ διαφοροποιήσεις στὴν κοινοβουλευτικὴ πλειοψηφία εἶναι ἔντονες καὶ ἡ πιθανότης ψηφίσεως καὶ τῶν ἁπαλώτερων μέτρων στὴν Βουλὴ ἐξανεμίζεται∙ ἡ πολιτικὴ ἀστάθεια εἶναι τὸ κύριο χαρακτηριστικὸ καὶ ἡ ἀπομόνωση τοῦ πρωθυπουργοῦ ἡ χειρότερη πλέον στὴν μεταπολεμικὴ περίοδο. Αὐτὸ καταγράφεται καὶ στὶς ἐλάχιστες, ἔστω καὶ χαλκευμένες, δημοσκοπήσεις, μὲ τὸν κυβερνητικὸ συνασπισμὸ νὰ βυθίζεται στὰ Τάρταρα καὶ χωρὶς καμμία ἐλπίδα ἀνακάμψεώς του.