Ὁ ρόλος τῶν ἀκτιβιστῶν, ἐπιχωρίων καὶ ἐπήλυδων, ἀποτελεῖ τὸ κύριο θέμα τῶν Εὐρωπαίων ἀστυνομικῶν, διότι διαπιστώνουν τὴν ἀδιανόητη ἀνοχὴ τῶν ἑλληνικῶν ἀρχῶν ἀπέναντί τους∙ οἱ σιδηροδρομικὲς γραμμὲς τῆς Εἰδομένης ἀπελευθερώθηκαν, μὲ παρέμβαση τῶν ΜΑΤ, ἀλλὰ παρενέβησαν Γερμανοὶ ἀριστεριστὲς καὶ τὴν ξανακατέλαβαν, ἀφοῦ μεσολάβησε καὶ πετροπόλεμος. Εἶναι ἀπίστευτο ξένοι νὰ ἐνεργοῦν ἀνενόχλητοι σὲ μία τρίτη χώρα, ἔστω κι ἂν ἐμεῖς γνωρίζουμε τὴν ἀνοχὴ τῆς Ἀστυνομίας πρὸς τοὺς τρομοκράτες καὶ τοὺς ὁπλοφόρους τῶν Ἐξαρχείων∙ στὴν Εὐρώπη ἔχουν πιστέψει ὅτι ὑπάρχουν πολύπλευρες ἐξαρτήσεις τοῦ Ναπολεοντίσκου ἀπέναντι στὰ ὑπόγεια αὐτὰ κυκλώματα, ὅπως ἔχει ἐπιβεβαιωθεῖ καὶ ἀπ’ τὴν ἐξέταση τῶν λίγων στοιχείων ποὺ τοὺς ἔχουν δοθεῖ. Ὁ τρόπος τῆς ἀντιδράσεως ἐξετάζεται καὶ εἶναι πολιτικός, δὲν πρόκειται νὰ ἀφήσουν ἀνοικτὴ πύλη τὴν Ἑλλάδα γιὰ τὴν διείσδυση τῶν Τζιχαντιστῶν∙ τὸ Μαξίμου τὸ γνωρίζει τώρα καὶ προσπαθεῖ νὰ προφυλαχθεῖ μὲ ἀπεγνωσμένες κινήσεις ἀποπροσανατολισμοῦ, ἀλλὰ ματαίως.