Ἡ ἔκρηξη στὸ προσφυγικὸ θεωρεῖται, ὅπως ἔχει ἐξελιχθεῖ, ἐπικείμενη γιὰ τὴν Φρόντεξ καὶ τὴν Ἑλληνικὴ Ἀστυνομία∙ στὴν Εἰδομένη, στὸν Πειραιᾶ καὶ πολλοὺς καταυλισμοὺς οἱ μετανάστες ἐμφανέστατα καθοδηγοῦνται ἀπ’ τοὺς ἐπιχώριους ἢ ἐπήλυδες ἀκτιβιστὲς τοὺς ὁποίους ἀνέχονται οἱ ἀρχές. Οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν ζητήσει τὴν ἄμεση ἀπομόνωσή τους καὶ τὴν ἀνάληψη ἀπ’ τὸ κράτος τῶν ὑπηρεσιῶν τροφοδοσίας καὶ ὑγείας τῶν μεταναστῶν, ἀλλὰ ἡ κυβέρνηση ἀπαντᾶ μὲ προφάσεις∙ ὅλοι ἔχουν ἀντιληφθεῖ ὅτι οὐσιαστικὲς ἐξαρτήσεις ὑπάρχουν στὴν κορυφή της καὶ προβαίνουν στὴν ἀνάλογη ἐκτίμηση τῆς καταστάσεως. Στὸν ἔγκυρο εὐρωπαϊκὸ τύπο δημοσιεύονται πολλὰ ἄρθρα γιὰ τὸ θέμα∙ τὸ συμπέρασμα εἶναι ὅτι, ἡ ἀνεπαρκὴς ὀργάνωση τῆς βελγικῆς Ἀστυνομίας καὶ ἡ ἀδράνεια τῆς ἑλληνικῆς θεωροῦνται κύριες αἰτίες τῆς διεισδύσεως τῶν τρομοκρατῶν. Στὸν τομέα αὐτὸν ἀναμένονται λίαν συντόμως δραστικὲς πρωτοβουλίες. Αὐτὸς εἶναι ὁ κύριος λόγος τῆς ἐκρήξεως τοῦ Ναπολεοντίσκου στὴν ἀναφορὰ τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη γιὰ παρακράτος.