Ἡ ἀναφορὰ τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη γιὰ τὶς σχέσεις τοῦ Μαξίμου μὲ τοὺς ἐκβιαστὲς προκάλεσε τὴν ἔκρηξη τοῦ Ναπολεοντίσκου, μὲ ἀποτέλεσμα ὀξύτατους διαξιφισμοὺς μεταξύ τους καὶ τὴν ὑποχώρησή του χωρὶς ἱκανοποίηση∙ ἕνα τὸν ἐνόχλησε, ἡ ὑπογράμμιση ὅτι διατηρεῖ στὸ περιβάλλον του παρακράτος. «Ὅποιος ἔχει τὴν μύγα μυγιάζεται», λέει ἡ λαϊκὴ παροιμία καὶ ἀποδείχθηκε∙ ἡ ταραχή του ἦταν ἐμφανέστατη, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μὴν τριτολογήσει, γιὰ πρώτη φορὰ πρωθυπουργὸς δὲν ἔκλεισε συζήτηση πρὸ ἡμερησίας διατάξεως στὴν Βουλή. Δηλαδή, οἱ θεατὲς ἔμειναν μὲ τὶς τελευταῖες ἐντυπώσεις τῶν ἄλλων ἀρχηγῶν∙ ἡ στάση αὐτὴ ἐνόχλησε περισσότερο τοὺς κυβερνητικοὺς βουλευτὲς καὶ κυρίως ὅσους ἔχουν κάποια θητεία στὸ Κοινοβούλιο. Ἀντιλαμβάνονται ὅτι δὲν ἔχουν κανένα ἐπιχείρημα ἀπέναντι στοὺς ἐπικριτές τους, ὅσο σπάνια καὶ ἂν τοὺς ἀντιμετωπίζουν.