Ὁ ἐκβιασμὸς τῶν ἐκλογῶν πρὸς τοὺς βουλευτές του ἀπ’ τὸν Ναπολεοντίσκο ἐξελίχθηκε σὲ ναυάγιο, ὅπως ὅλες οἱ πρωτοβουλίες του τὸν τελευταῖο καιρό∙ ὅσοι ἐμφανίζονται ἀποφασισμένοι νὰ καταψηφίσουν τὰ νομοσχέδια ἐξοργίζονται πλέον, ἀλλὰ καὶ παρασύρουν καὶ ἄλλους, διότι οἱ βουλευτὲς εἶναι ἀγελαῖα ὄντα. Στὰ πρῶτα μνημόνια δὲν παρουσιαζόταν κανένας γιὰ καταψήφιση καὶ στὴν Βουλὴ ξεπηδοῦσαν ἀρκετοί∙ ὅταν δηλώνουν τώρα διψήφιος ἀριθμὸς δημοσίᾳ ὅτι καταψηφίζει, ἡ λογικὴ ὁδηγεῖ σὲ ἄλλες καταστάσεις. Ἡ ἀποδιάλυση τοῦ κομματικοῦ μηχανισμοῦ ἐνισχύει τὶς φυγόκεντρες τάσεις, ἐνῶ οἱ ἀντιφατικὲς καὶ ἀλλοπρόσαλλες δηλώσεις ὑπουργῶν ἀποκαλύπτουν τὸν πανικό τους∙ πιάνονται ἀπ’ τὰ μαλλιά τους καὶ ὁ πρωθυπουργὸς χειρότερα∙ διαπιστώνουν ὅλοι τους ὅτι ἔχουν χάσει ἐντελῶς τὴν ὅποια λαϊκὴ ὑποστήριξη. Ἡ πολιτικὴ ἀβεβαιότης ἐπισημαίνεται ὡς δεδομένη.