Τὸ οἰκονομικὸ πείραμα στὴν Κύπρο -γιὰ πείραμα πρόκειται, ἀφοῦ δὲν ἔχει ἐφαρμοσθεῖ ἄλλη φορά-, προκαλεῖ εὐρύτατες πολιτικὲς ἀλλαγὲς στὴν μεγαλόνησο καὶ στὴν Ἑλλάδα• τρία χρόνια μετὰ τὸ δικό μας Μνημόνιο καὶ ἡ Εὐρωζώνη, μὲ τὴν Γερμανία πρώτη, ἐμφανίζεται ὥριμη καὶ ἤρεμη στὴν ἀντιμετώπιση τοῦ νέου προβλήματος. Φέρει αὐτὸ τὴν σφραγίδα τοῦ ἀπελθόντος κομμουνιστοῦ προέδρου καὶ τῆς συγχορδίας του τῶν ἀτλαντικῶν διασυνδέσεων• πληρώνει ἡ Κύπρος τὴν ψῆφο της στὰ ἀριστερά, ὅπως πληρώσαμε κι ἐμεῖς καὶ πληρώνουμε ἀκόμη τὴν ψῆφο μας στὸ σοσιαλισμό. Φυσικὰ οἱ διαφορὲς εἶναι μεγάλες καὶ ἡ ἐμπειρία μετράει πολύ, τόσο στὴν Εὐρώπη, ὅσο καὶ στὸν ἑλληνικὸ κόσμο• οἱ ἐπιπτώσεις ὅμως γίνονται αἰσθητὲς ἀπ’ τὴν πρώτη στιγμή, καὶ πολὺ περισσότερο στὴν πολιτικὴ δυναμική μας. Ἡ ἀπόφαση εἶναι καθαρὰ εὐρωπαϊκή, μὲ ἀπόλυτα συμβουλευτικὸ τὸν ρόλο τοῦ Διεθνοῦς Νομισματικοῦ Ταμείου καὶ σὲ πλήρη ἀπομόνωση τῶν κερδοσκοπικῶν κεφαλαίων ἀπ’ τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς Εὐρωπαίους• ἔχει καθοριστικὴ σημασία αὐτό, διότι πρὸ τριετίας ὁ σοσιαλιστὴς πρωθυπουργός μας πρῶτα συναντοῦσε –μυστικά, ὅπως στὸ «Πεντελικό», τοὺς κερδοσκόπους γιὰ τὴν σύναψη δομημένων ὁμολόγων, ἢ καὶ φάνερα τοὺς γύπες τῶν διεθνῶν κεφαλαίων- τοὺς ἀτλαντικοὺς τραπεζίτες καὶ μετὰ πήγαινε στὴν Εὐρώπη γιὰ διαπραγμάτευση. Στὴν Κύπρο, ὅλα ἔγιναν φανερὰ καὶ μὲ σκληρὲς διαπραγματεύσεις στὸ Γιούρογκρουπ.
Μετὰ τὴν πρώτη ὀχλοβοή, γιὰ ληστεία τῶν Εὐρωπαίων καὶ τῆς Ἀγκέλας Μέρκελ, μόλις κατακάθισε ἡ σκόνη, διαπιστώνεται ὅτι ἄλλη εἶναι ἡ πραγματικότητα• ἐπιβάλλεται ἡ πολὺ ὑψηλὴ ἔκτακτη εἰσφορὰ στὶς τραπεζικὲς καταθέσεις –μὲ ἀρκετὲς ἐγγυήσεις, γιὰ παροχὴ μετοχῶν σὲ ἀντάλλαγμα, ἢ καὶ ὁμολόγων φυσικοῦ ἀερίου-, ἀλλὰ πλήττεται μόνο ἕνα στρῶμα τοῦ πληθυσμοῦ, ἢ ἀλλιῶς ἕνα μέρος τῆς περιουσίας τῶν Κυπρίων, ἐνῶ διαφυλάσσεται ἡ ρευστότης τῆς ἀγορᾶς καὶ ἡ λειτουργία τῆς οἰκονομίας. Ἐπελέγησαν οἱ καταθέσεις, ἐπειδὴ ἡ Κύπρος ἔχει τὴν ἰδιοτυπία τοῦ πολὺ μεγάλου τραπεζικοῦ τομέως, ὁπότε φορολογοῦνται τὰ ὑψηλότερα στρώματα τοῦ πληθυσμοῦ, ἐνῶ ἀντιθέτως προστατεύονται τὰ χαμηλότερα εἰσοδήματα μὲ τὴν μεγαλύτερη συγκριτικὰ δαπάνη στὴν ἀγορά• οἱ διαπραγματεύσεις ἦταν σκληρές, κι ἐκτὸς τῆς Ἑλλάδος καμιὰ ἄλλη χώρα δὲν βρέθηκε ἀλληλέγγυος. Ἡ Λευκωσία πληρώνει τὴν πενταετία τῶν ἀριστερῶν κορώνων της καὶ τῆς ἀμερικανολατρείας της, ὁπότε φυσικὴ συνέπεια εἶναι ἡ δυσπιστία• ὁ Νίκος Ἀναστασιάδης ἐμφανίσθηκε σεμνός, διακριτικὸς καὶ συνεπής, ἀλλὰ εἶναι τὰ πρῶτα βήματα τῆς δοκιμασίας του. Ἡ ἀποκατάσταση τῆς ἀξιοπιστίας τῆς Κύπρου θέλει πολλὰ καὶ προσεκτικὰ βήματα, ἂν καὶ οἱ Εὐρωπαῖοι σχημάτισαν τὴν γνώμη τους ἀπ’ τὴν πρώτη στιγμή• ἡ συμπαράσταση τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ παίζει ἀποφασιστικὸ ρόλο, ὄχι μόνο λόγῳ τῆς κοινῆς καταγωγῆς, ἀλλὰ καὶ μὲ πλούσια ἐμπειρία…
Ἡ προπαγάνδα τῆς διαπλοκῆς, ἄγαρπη καὶ ἄγρια, ἔχει φαίνεται τὰ ἀντίθετα τῶν ἐπιδιωκομένων ἀποτελέσματα, τόσο στὴν Κύπρο, ὅσο καὶ στὴν Ἑλλάδα• εἶναι ὑπερβολικὰ μονότονη στὸν ἀντιευρωπαϊσμό της καὶ στὴν ἀντιγερμανική της ὑστερία, ὅσο καὶ στὴν δουλικότητά της ἀπέναντι στὸν ἀτλαντισμό, ὥστε προκαλοῦν πλέον τὴν ἀπέχθεια, ἂν ὄχι τὴν ἀποστροφή, τῶν Ἑλλήνων. Ὁπωσδήποτε ἡ ἀμερικανοτραφὴς καταστροφολογία ἀπέδωσε μετὰ τὰ Δεκεμβριανὰ καὶ βοήθησε σημαντικὰ στὴν ἄνοδο τοῦ σοσιαλισμοῦ στὴν ἐξουσία τῆς χώρας –γνωστὰ αὐτὰ δὲν χρειάζονται ἐπανάληψη-, ἀλλὰ δὲν ἔχουν πλέον ἀπήχηση• ἡ πρωτοφανὴς οἰκονομικὴ ἐξαθλίωση μᾶς ἔχει διδάξει πολλά, καὶ ἡ σύνεση καὶ σωφροσύνση τοῦ λαοῦ στὴν ἀντιμετώπισή της τὸ ἐπιβεβαιώνει• ἡ ἀτλαντικὴ προπαγάνδα χρησιμοποιεῖ καὶ τώρα τὰ ἴδια ὅπλα, χωρὶς οὐδεμία παραλλαγή, γεγονὸς ἀποδεικνύον τὴν ἐξάντληση τοῦ ὁπλοστασίου της. Τὸ πρόβλημα κρίνεται σὲ ἕνα θέμα στὴν Ἑλλάδα, στὴν ἐπανεκκίνηση τῆς οἰκονομίας μας -ὅπως ἀκριβῶς καὶ στὴν Κύπρο-, ἡ ὁποία ἄρχισε καὶ μάλιστα ἱκανοποιητικά, ἐὰν κρίνουμε ἀπ’ τὴν πορεία τῶν δυναμικῶν της κλάδων• ἡ ψηφιακὴ τεχνολογία, ὁ τουρισμός, τὰ ἀγροτικὰ προϊόντα ποιότητος, τὰ μεγάλα ἔργα, οἱ ξένες ἐπενδύσεις ἄρχισαν νὰ κινοῦνται κι αὐτὸ λέει πολλά. Ἡ καταστροφολογία συνεχίζεται, μὲ πρόφαση τὴν διακοπὴ τῶν ἐπιθεωρήσεων τῆς τρόϊκας, ἐνῶ εἶναι ἁπλῆ συμβατικὴ διαδικασία• τὴν κακία τους δείχνουν καὶ τίποτε ἄλλο, ἢ μᾶλλον τὶς δουλικὲς δεσμεύσεις τους.
Οἱ πολιτικοὶ χειρισμοὶ τῆς κυπριακῆς ὑποθέσεως ἦταν ἄριστοι σχεδόν• ἀνακοινώθηκαν τὰ ποσοστὰ περικοπῶν καὶ μετὰ ἐμφανίσθηκε ὁ πρόεδρος ὅτι ἐπέτυχε σημαντικὴ ἔκπτωση γιὰ τὶς χαμηλὲς καταθέσεις. Τὸ δεύτερο κριτήριο, μετὰ τὴν ἐπανεκκίνηση τῆς οἰκονομίας, εἶναι ἡ ἀποκατάσταση τῆς ἀξιοπιστίας τῆς Κύπρου στὸ ἐξωτερικό, μὲ πρώτη τὴν Εὐρώπη, καὶ τῶν σχέσεων μὲ τὴν Ρωσία• τὸ Κρεμλίνο διατύπωσε σφοδρὲς ἀντιρρήσεις, σὲ πολὺ αὐστηρὸ τόνο, τηρῶν ὅμως ἰσορροπία στὶς εὐρωπαϊκὲς σχέσεις. Ἡ παρουσία μυθικῶν ρωσικῶν κεφαλαίων στὴν Κύπρο δὲν ἐξέφραζε τὴν ρωσικὴ πολιτική, διότι πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ ἔχουν στενὲς διασυνδέσεις μὲ τὰ ἀμερικανικά, ἐνῶ ἔχουν χρησιμοποιηθεῖ στὴν ἀντιρωσικὴ πολεμικὴ σὲ πολλὲς περιοχές, ὅπως Οὐκρανία καὶ Γεωργία τὴν προηγούμενη δεκαετία ἢ καὶ στὶς βαλτικὲς χῶρες• ἕνα μέρος ἐξ αὐτῶν συνέπλευσε μὲ τὴν ἐπίσημη ρωσικὴ πολιτική. Ἡ Μόσχα αὐξάνει τὴν παρουσία της στὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο, μὲ τὴν μόνιμη παρουσία τοῦ στόλου της, ἐνῶ ἐνδιαφέρεται καὶ γιὰ τὰ ὑποθαλάσσια ἐνεργειακὰ ἀποθέματα τῆς Κύπρου καὶ τῆς Ἑλλάδος• στὰ τελευταῖα οἱ θέσεις της ταυτίζονται σχεδὸν ἀπολύτως μὲ τὶς εὐρωπαϊκές, γιὰ τὴν ἑνιαία ἔκταση τῆς Ἀποκλειστικῆς Οἰκονομικῆς Ζώνης Ἑλλάδος καὶ Κύπρου. Ἄλλωστε ἐμφανίζεαι εὐνοϊκὴ γιὰ τὴν παροχὴ κάποιων διευκολύνσεων στὴ μεγαλόνησο, ὡς πρὸς τὰ δάνειά της• ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Μιχάλη Σαρρῆ στὴ Μόσχα ποβλέπεται ἐπιτυχής.
Στὴν ἑλληνικὴ πολιτικὴ ζωὴ οἱ ἐπιπτώσεις εἶναι πιὸ ἄμεσες• τὸ πρῶτο καὶ κύριο χαρακτηριστικὸ εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τοῦ ρόλου τῆς ἀτλαντικῆς διαπλοκῆς• μαζὶ μὲ τὶς κορῶνες γιὰ ναυάγιο τῶν διαπραγματεύσεων μὲ τὴν τρόϊκα, ἄρχισε καὶ ἡ συγχορδία στὴ διαπασῶν τῆς ἀντιγερμανικῆς ὑστερίας. Γιὰ ὅλα φταίει πάλι ἡ Μέρκελ κι ἔχουν ξεχάσει τὴν παροιμία, ὅτι, «τὸ πολὺ τὸ Κυρ’ ἐλέησον, τὸ βαριέται κι ὁ Θεός»• ὅλα ἔχουν τὰ ὅρια τους, ἐκτὸς ἀπὸ ὅσους εἶναι δέμενοι ἀπ’ τὸ κεφάλι καὶ χειροπόδαρα, ὅπως στὴν σπηλιὰ τοῦ Πλάτωνος, καὶ δὲν ἔχουν ἄλλη ὀπτικὴ θεώρηση. Τὰ αὐτονόητα δὲν ὑπάρχουν γιὰ τὴν διαπλοκή, κι αὐτὸ ἐνοχλεῖ περισσότερο τὸν κόσμο• ὅποιος κυκλοφορεῖ στὶς πλατεῖες καὶ στὰ κεφανεῖα, στὰ χωριὰ καὶ στὶς συνοικίες, τὴν βλέπει τὴν διαφορὰ διὰ γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ. Κανένας ἢ ἐλάχιστοι μόνο παρακολουθοῦν εἰδήσεις, ἐνῶ καὶ στὸ διαδίκτυο κάνουν πλέον τὶς ἀξιολογήσεις τους• οἱ ὑποστηρικτὲς τοῦ Ναπολεοντίσκου καὶ τῶν συνοδοιπόρων του ὅλο καὶ περιορίζονται, χωρὶς αἰσθητὴ παρουσία πιά, ἐνῶ οἱ μικροεπιχειρηματίες στρέφονται πρὸς τρόπους ἐπεκτάσεως τῶν ἐργασιῶν τους, στὰ δάνεια πρὸς τοὺς μικρομεσαίους, στὴν ἀξιοποίηση τῶν δυναμικῶν κλάδων, ὅπως ἀποτυπώνεται αὐτὸ στὶς ἐξαγωγὲς τῆς χώρας καὶ μάλιστα μὲ προϊόντα ἄγνωστα παλαιότερα, ὅπως ἐκεῖνα τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας. Οἱ τάσεις αὐτὲς βρίσκουν ἔκφραση στὶς ἀντίστοιχές τους πολιτικὲς δυνάμεις, ὅπως συμβαίνει πάντοτε στὴν ἱστορία.