Οἱ Ἀθηναῖοι εἶχαν φροντίσει γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος καὶ τὶς κοινωνικὲς ἀνάγκες τῶν πολιτῶν τῆς ἡγεμονίας τους∙ εἶχε ἀναγνωρισθεῖ ἡ συμβολή τους σὲ αὐτά. «Ἡγουμένη δὲ τὸν βίον τὸν ἐπὶ τούτοις μόνον οὔπω τοῦ ζῆν ἐπιθυμεῖν ἀξίως ἔχειν οὕτως ἐπεμελήθη καὶ τῶν λοιπῶν»∙ ἐπειδὴ πίστευε ὅτι γιὰ τὴν ζωὴ δὲν ἐνδιέφερε μόνο ἡ καλὴ διοίκηση, ὥστε νὰ ἐπιθυμεῖ κανεὶς ὅτι μόνο αὐτὸ ἀξίζει ἀλλὰ φρόντισαν καὶ γιὰ τὶς λοιπὲς ἀνάγκες. «Ὥστε τῶν παρόντων τοῖς ἀνθρώποις ἀγαθῶν, ὅσα μὴ παρὰ θεῶν ἔχομεν ἀλλὰ δι’ ἀλλήλων ἡμῖν γέγονε»∙ ὅπως γιὰ τὶς τρέχουσες ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων, ὅσα δὲν τὰ ἔχουμε ἀπ’ τοὺς θεοὺς ἀλλὰ ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους καλύπτονται. «Μηδὲν μὲν εἶναι ἄνευ τῆς πόλεως τῆς ἡμετέρας εἶναι, τὰ δὲ πλεῖστα διὰ ταύτην γεγενῆσθαι»∙ τίποτε δὲν ὑπῆρχε χωρὶς τὴν πόλη μας, ἀλλὰ τὰ περισσότερα χάρις σὲ αὐτὴν ἐξασφαλίσθηκαν.