Οἱ παρεμβάσεις τοῦ προέδρου τῆς Ἐπιτροπῆς, γιὰ ἀποδέσμευση δόσεως πρὸς ἐξόφληση τῶν ὑποχρεώσεών μας καὶ σημαντικὴ πρόοδο στὴν ἀξιολόγηση, ἔχουν διττὸ χαρακτῆρα∙ ἀπ’ τὴν μία πλευρὰ ἀποβλέπουν στὴν ἐκτόνωση τῆς κρίσεως στὴν Εὐρώπη, διότι ἀντιμετωπίζει καὶ Brexit, κι ἀπ’ τὴν ἄλλη, στὴν διασφάλιση ὁμαλῆς πολιτικῆς διεξόδου στὴν χώρα μας. Ὁπωσδήποτε τὸ τρίτο μνημόνιο μᾶς διασφαλίζει ἀπ’ τὸν κίνδυνο χρεωκοπίας, ὅπως συνέβαινε πέρυσι, ἀλλὰ τὰ προβλήματα τοῦ προσφυγικοῦ καὶ τοῦ τρομοκρατικοῦ καθιστοῦν τὴν κατάσταση πιὸ ἐπικίνδυνη γιὰ τὴν Εὐρώπη∙ ὁ Ναπολεοντίσκος ἔχει ἀποδείξει ὅτι ἀρνεῖται τὴν συνεργασία στὰ θέματα αὐτὰ καὶ ἐνισχύει τὶς ὑποψίες βρώμικων διασυνδέσεων, ὅπως ἡ ἄρνησή του συνεργασίας μὲ τὸ Εὐρωπαϊκὸ Κέντρο Ἐσωτερικῆς Ἀσφαλείας. Αὐτὲς ἀποβαίνουν ὁ κρίσιμος κρίκος τῶν πολιτικῶν μας ἐξελίξεων.