Στὶς ἀγορὲς ἐπικράτησαν ἀνοδικὲς τάσεις, μὲ τὴν Σαγκάη μόνο καθοδικά∙ τὸ εὐρὼ διατηρήθηκε σταθερὸ στὰ 1,1380 δολλάρια καὶ 123,2650 γιέν, ἐνῶ ὑποχώρησε ὁ χρυσός, 1277,75 καὶ τὸ πετρέλαιο, 45,74. Οἱ ἐπενδυτὲς παραμένουν ἐπιφυλακτικοί, λόγῳ τοῦ βρεταννικοῦ δημοψηφίσματος καὶ τὴν ἀβεβαιότητατῶν ἀμερικανικῶν ἐκλογῶν∙ οἱ ἐπιχειρηματίες προτιμοῦν τὴν παραμονὴ τῆς Βρεταννίας στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἀλλὰ τὰ μεσαῖα στρώματα τείνουν πρὸς τὴν ἔξοδο, διότι ἕλκονται ἀκόμη ἀπ’ τὸ αὐτοκρατορικὸ μεγαλεῖο∙ στὴν Ἀμερικὴ ὁ φόβος γιὰ ἐκλογὴ τοῦ ἐκκεντρικοῦ δισεκατομμυριούχου εἶναι διάχυτος, ἀλλὰ στὶς μεσοδυτικὲς πολιτεῖες καὶ στοὺς μικρομεσαίους κερδίζει ἔδαφος. Τὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο προβλέπει ἐνίσχυση τῆς ἀναπτύξεως στὴν Γερμανία, ἔστω στὸ 1,5% ἀπὸ τοῦ ἐπισήμου 1,7%∙ στὴν Κίνα ἡ ὑποχώρηση τοῦ ἐξωτερικοῦ ἐμπορίου προκάλεσε τὴν συγκράτηση τῶν ἐπενδυτῶν καὶ κάμψη τῶν μετοχῶν. Πάντως τριακόσιοι οἰκονομολόγοι ζήτησαν τὴν θέσπιση διεθνῶν κανόνων γιὰ τὸν ἔλεγχο τῶν φορολογικῶν παραδείσων, ἀλλὰ χωρὶς ἐλπίδα.