Στὸ κενὸ ὁδηγοῦν τὸν Ναπολεοντίσκο οἱ ἀκροβασίες του, χωρὶς διέξοδο καὶ μὲ πιθανὲς τὶς πολιτικὲς ἐξελίξεις λίαν συντόμως, διότι ἀπ’ ὅλες τὶς πλευρὲς ἔρχονται οἱ δυναμικὲς ἀντιδράσεις ἐναντίον του∙ οἱ πολιτικοὶ παρατηρητὲς στὴν Ἀθήνα καὶ στὶς εὐρωπαϊκὲς πρωτεύουσες βλέπουν τὴν πολιτικὴ ἀβεβαιότητα νὰ ἐπιδεινώνεται καὶ τὶς προσπάθειες τῆς κυβερνήσεως γιὰ ἐξασφάλιση ὑποστηρίξεως στὴν Ἀμερικὴ ὡς ἀπέλπιδα χειρονομία σωτηρίας. Οἱ ἔντονες ἀποδοκιμασίες εἰς βάρος του στὶς δημόσιες ἐμφανίσεις του -ὅσες κάνει, γιατὶ ἡ Ἡρώδου Ἀττικοῦ εἶναι κλειστὴ καὶ γιὰ τοὺς πεζούς, ἐνῶ ὁ ἴδιος πηγαίνει στὸ Μέγαρο Μαξίμου ἀπ’ τὴν εἴσοδο ὑπηρεσίας, ἐπιβεβαιώνοντας ἔτσι ὅτι αἰσθάνεται ὡς ὑπηρεσιακὸς πρωθυπουργός-, ἀκόμη καὶ στὰ κορυφαῖα κομματικά του ὄργανα, συμπληρώνονται μὲ τὶς δημοσκοπήσεις, στὶς ὁποῖες ὑστερεῖ μὲ διψήφιο ἀριθμὸ ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἀπ’ τὴν Νέα Δημοκρατία, καὶ πέφτει μαζὶ μὲ τὸν ἀκροδεξιὸ συνέταιρό του κάτω τοῦ μισοῦ τῶν περυσινῶν τους ψήφων∙ τὸ χειρότερο εἶναι ὅτι ἔχει χάσει πλήρως τὴν ἐμπιστοσύνη τῆς ἀγορᾶς, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν μαζικὴ διαρροὴ καὶ τῶν στελεχῶν του κι ὄχι μόνο τῶν ψηφοφόρων του. Οἱ εἰδικοὶ στὴν ἐπικοινωνία βλέπουν τὴν συρρίκνωσή του στὸ ἕνα τρίτο τῶν περυσινῶν ψήφων στὶς ἐκλογές, ὅπως εἶχε γίνει καὶ μὲ τὸ ΠΑΣΟΚ πρὸ τετραετίας∙ δὲν συμμαζεύονται τὰ πράγματα λένε…
Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ ὑπουργοῦ του στὴν Ἀμερικὴ καὶ οἱ ἐπαφές του μὲ κυβερνητικοὺς παράγοντες εἶχε ἕναν καὶ μοναδικὸ σκοπό, τὴν διαβεβαίωση ὅτι κόβει κάθε δεσμὸ μὲ τοὺς κερδοσκόπους καὶ τὶς ἐπιδιώξεις τους στὴν Μέση Ἀνατολὴ καὶ ὅτι ἀναλαμβάνει τὴν πιστὴ ἐφαρμογὴ τῆς ἐπισήμου πολιτικῆς της∙ τὸ ἐὰν ἔγινε πιστευτὸς δὲν εἶναι βέβαιο, διότι οἱ πρῶτες πληροφορίες ἀναφέρουν ὅτι μᾶλλον εἰρωνικὰ τὸν δέχθηκαν. Ἄλλωστε οἱ Ἀμερικανοὶ εἶναι πλήρως ἐνήμεροι γιὰ τὶς κινήσεις στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καὶ στὶς ἀριστερὲς συνιστῶσες του, ὅπως τῆς Ὁμάδος τῶν 53, ὅπως καὶ γιὰ τὶς διασυνδέσεις τους μὲ πολυποίκιλα τρομοκρατικὰ κυκλώματα∙ οἱ προειδοποιήσεις ὅμως τῆς ὁμάδος, μὲ κορυφαῖο τὸν συνεργάτη τῶν τρομοκρατῶν, ὅπως φάνηκε στὴν Πολιτικὴ Γραμματεία, δὲν θεωροῦνται τυχαῖες παρεμβάσεις, ἐνῶ καὶ οἱ σύντροφοί τους ὑπουργοὶ συνεχίζουν τὴν ὑπονόμευση τῶν ἐπενδύσεων καὶ τὰ ἐμπόδια στὸν ἔλεγχο τῶν μεταναστῶν. Ὁ πρωθυπουργός, ὅπως ἐπιβεβαιώνεται γιὰ ἄλλη μιὰ φορά, δὲν ἐλέγχει τὴν κυβέρνηση, ἢ μᾶλλον τὸ ἀντίθετο, οἱ ἀριστερὲς συνιστῶσες, μὲ καθδηγητὲς τοὺς ἀτλαντικοὺς κερδοσκόπους, ἔχουν πιὸ ἰσχυρὲς προσβάσεις στοὺς μηχανισμοὺς ἐξουσίας∙ διαθέτουν οἱ 53 περισσότερους ἀπὸ δέκα βουλευτές, ἀλλὰ καὶ τὸν ἔλεγχο τῶν κυρίων ὑπουργείων, ὅπως τὸ Παιδείας, Ὑγείας, Ὑποδομῶν καὶ Ναυτιλίας καὶ ἀπὸ αὐτὰ ἀσκοῦν τὴν πολιτική τους. Ἡ ἀνάκαμψη προϋποθέτει τὴν ὁμαλὴ λειτουργία τῆς οἰκονομίας.
Ὁ καταλυτικὸς παράγων τῶν πολιτικῶν ἐξελίξεων εἶναι ἡ γενικώτερη αἴσθηση ὅτι ὁ Ναπολεοντίσκος ἄγεται καὶ φέρεται ἀπ’ τὶς ἀντιδράσεις τῆς στιγμῆς, τρέχει πίσω ἀπ’ τὰ γεγονότα∙ δὲν ἐλέγχει πλέον τὴν κατάσταση, μετὰ τὴν ἐκλογὴ τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη καὶ τὴν ἐπιβολή του ὡς τοῦ κυρίου πόλου τῶν πολιτικῶν ἐξελίξεων. Ἄλλωστε καὶ τὰ συριζαϊκὰ φερέφωνα δὲν μνημονεύουν πλέον τὸν πρωθυπουργὸ ὡς ρυθμιστὴ τῶν γεγονότων∙ ἡ ἑβδομάδα ποὺ ἀρχίζει θεωρεῖται ἀρκετὰ κρίσιμη, ἐνῶ καὶ ἡ ψηφοφορία στὴν Βουλὴ δὲν προβλέπεται τὸ ἴδιο εὔκολη μὲ τὴν τελευταία, ὄχι μόνο ἀπὸ πλευρᾶς κοινωνικῶν κινητοποιήσεων, ἀλλἀ καὶ στὸ ἐσωτερικὸ τῆς Κοινβουλευτικῆς του Ὁμάδος. Ὅλοι ἔχουν ἐνημερωθεῖ γιὰ τὴν φοροκαταιγίδα καὶ γνωρίζουν ὅτι οἱ ὑποσχέσεις γιὰ ἀνάκαμψη τῆς οἰκονομίας ἐντάσσονται στὴν ἴδια πολιτικὴ μὲ τὶς αὐταπάτες καὶ τὰ ψέμματα∙ ἐπίσης ὅλοι τους ζοῦν τὴν ἀποδιάλυση τοῦ συστήματος ὑγείας καὶ τῶν νοσοκομείων, μὲ τοὺς θανάτους τῶν ἀσθενῶν καὶ τῶν ἡλικιωμένων σὲ καθημερινὴ βάση καὶ τοὺς ὑπουργοὺς νὰ ἀσχολοῦνται μὲ διορισμοὺς τῶν ἡμετέρων, διότι βλέπουν σύντομα ἐκλογὲς καὶ ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν προσωπική τους ἐπιβίωση καὶ μόνο. Ὁ πρωθυπουργὸς ἀντιλαμβάνεται ὅτι καὶ τὸ ἐπικοινωνιακό του χάρτι ἔχει ξεφτίσει πλέον καὶ δὲν ἔχει ἀπήχηση στὸν κόσμο, ὁπότε ἀπόμεινε χωρὶς κανένα σχεδὸν ὅπλο στὴν διάθεσή του καὶ μὲ τὶς ἐξελίξεις ἐπικείμενες.
Τὸ τέταρτο μνημόνιο, συμπλήρωμα τοῦ τρίτου, ἔχει προκαλέσει τὴν ἀγανάκτηση τῶν μισθωτῶν καὶ συνταξιούχων, δημοσίων ὑπαλλήλων καὶ μή, μαζὶ μὲ ἐκείνη τῶν ἐλευθέρων ἐπαγγελματιῶν∙ αὐτὰ τὰ στρώματα εἶχαν πιστέψει στὶς αὐταπάτες τοῦ Ναπολεοντίσκου καὶ τὸν εἶχαν ψηφίσει πέρυσι, ἀλλὰ φέτος βλέπουν ὅτι ἔχουν γίνει ὁ στόχος τῆς φοροκαταιγίδας, διότι δὲν ἔχουν ἀπομείνει ἄλλες τάξεις, ὅταν ἐξαιροῦν τοὺς πλούσιους, γιὰ νὰ φορολογήσουν. Ἀπ’ τὰ στρώματα αὐτὰ προέρχεται καὶ τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς κομματικῆς νομενκλατούρας, ὅση ἀπόμεινε δηλαδὴ πλέον∙ αὐτοὶ ζοῦν στὴν οἰκογένειά τους τὶς συνέπειες, μὲ τὴν ἀδυναμία στοιχειώδους ἐπιβιώσεώς τους καὶ μὲ ἀποτέλεσμα τὴν ἀπότομη μείωση τῆς καταναλώσεως, διότι δὲν βγαίνουν οἰκονομικά. Στὰ ἐπιχειρηματικὰ στρώματα ὅλοι γνωρίζουν ὅτι εἶναι κυβερνητικὴ ἡ πολιτικὴ τῆς ἐπιβολῆς φορολογίας καὶ ὄχι τῆς περικοπῆς δαπανῶν, ὅπως ἐπιβεβαίωσε ὁ Βλάντις Ντομπρόφσκις, διότι ὑπῆρχε καὶ ἄλλος δρόμος∙ ἐὰν εἶχαν δουλέψει ἀπὸ πέρυσι οἱ Σκουριές, πουληθεῖ ὁ ΟΛΠ, τὰ ἀεροδρόμια καὶ ὁ Ἀστέρας, τὰ δημόσια ἔσοδα θὰ εἶχαν αὐξηθεῖ κατὰ δύο τουλάχιστον δις εὐρώ, ἐνῶ, ἐὰν εἶχαν ἀπορροφήσει τὰ κονδύλια τοῦ προγράμματος Γιοῦνκερ, θὰ εἶχαν διπλασιασθεῖ, χωριστὰ οἱ πολλαπλασιαστικὲς ἐπιπτώσεις στὴν οἰκονομία. Ἡ πολιτικὴ αὐτὴ δὲν ἀσκήθηκε τυχαῖα, διότι ἡ νοοτροπία τοῦ ΣΥΡΙΖΑ εἶναι τὸ χειρότερο∙ ἑπομένως δὲν εἶναι καθόλου εὔκολη ἡ ἀλλαγή της, ὅταν αὐτὴν πιστεύουν τὰ κομματόσκυλα.
Τὸ πλέγμα τῶν δυνάμεων ποὺ διαμορφώνουν τὶς πολιτικές μας ἐξελίλεις καὶ ὁ ρόλος ἑκάστης ἔχει ἐνδιαφέρον∙ πρώτη δύναμη εἶναι ἡ Ἀγκέλα Μέρκελ καὶ ἡ Ἐπιτροπή, διότι αὐτὲς ἐπέβαλαν τὴν πολιτικὴ τῆς συντριβῆς τῆς ἀριστερᾶς στὴν Εὐρώπη καὶ τῆς ἀπολύτου δημοσιονομικῆς πειθαρχίας στὴν Εὐρωζώνη, μὲ τὴν ἄνευ ὅρων παράδοση τῆς κυβερνήσεως στὴν ἀξιολόγηση∙ ὡς συμπλήρωμα ὅμως ἔχει τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ προσφυγικοῦ καὶ τὴν πάταξη τῆς τρομοκρατίας, τὰ ὁποῖα ἐπιβάλλονται μὲ τοὺς 400 Εὐρωπαίους ἀστυνομικοὺς καὶ τὴν προσαρμογὴ τῆς Τουρκίας. Στὰ δύο αὐτὰ ἡ κυβέρνηση δὲν ἔχει κανέναν λόγο στὴν χάραξη τῆς εὐρωπαϊκῆς πολιτικῆς, ἀλλὰ παρεμβαίνει παρεμποδίζοντάς την μὲ τὶς σχέσεις τῶν στελεχῶν της μὲ τὴν τρομοκρατία καὶ τὴν ἀνοχή τους ἀπέναντι στοὺς Ἰσλαμιστές, διεθνῶς καὶ στὸ ἐσωτερικό∙ ἀπέναντι στὸ πρόβλημα προσπάθησε νὰ βρεῖ διέξοδο ὁ ἔμπιστος ὑπουργὸς στὴν Οὐάσιγκτον, ἀλλὰ μᾶλλον ἐπιστρέφει σὰν βρεγμένη γάτα. Οἱ Εὐρωπαῖοι ὅμως θέτουν ὡς προτεραιότητα καὶ τὴν ἀνάκαμψη τῆς οἰκονομίας, διότι γνωρίζουν ὅτι τὰ μέτρα αὐτὰ ὁδηγοῦν σὲ πέμπτο μνημόνιο∙ δέχθηκαν μᾶλλον τὴν ἐφαρμογή τους, γιὰ ἐπιτάχυνση τῶν πολιτικῶν ἐξελίξεων στὴν χώρα μας. Στὸ ἐσωτερικὸ δύο εἶναι οἱ κύριες δυνάμεις∙ ἡ λαϊκὴ κατακραυγὴ πρώτη, χωρὶς ἰδιαίτερες ἐπεξηγήσεις πλέον∙ ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης δεύτερη, διότι καθορίζει τὴν πολιτική μας σκηνή, ὅπως τὸ καταγράφουν καὶ οἱ δημοσκοπήσεις, φανερὲς καὶ κρυφές.