Ὁ ἀναπτυξιακὸς νόμος, ὅπως κατετέθη πρὸς συζήτηση, κάθε ἄλλο παρὰ ἐπιτρέπει τὴν προσέλκυση ἐπενδύσεων στὴν χώρα, ἐκτὸς κι ἂν τὸν ἀλλάξουν οἱ δανειστές μας∙ τὰ ἀδύνατα σημεῖα ποὺ ἐπισημαίνουν οἱ παραγωγικοὶ κλάδοι εἶναι, δὲν προβλέπει ἐπάρκεια πόρων καὶ προκαταβολὴ γιὰ τὴν διενέργεια τῶν ἐπενδύσεων, δὲν ἔχει ἀναδρομικὴ ἰσχύ, γιὰ ὅσες ἐκκρεμοῦν ἀπ’ τοὺς προηγούμενους νόμους, καὶ δὲν περιλαμβάνει ὑποχρεωτικὴ χρονικὴ δέσμευση γιὰ δημόσιο ἔλεγχο τῶν ἔργων, κάτι ποὺ ἔλειπε καὶ στοὺς προηγούμενους νόμους. Αὐτὲς οἱ ἐλλείψεις σημαίνουν ὅτι οἱ παλιὲς ἐπενδύσεις χάνουν τὴν ἐπιδότηση, μὲ ὅλες τὶς συνέπειες ποὺ ἔχουν ὑποστεῖ καὶ μὲ τὴν κρίση∙ οἱ λόγοι εἶναι, ὅτι προστατεύουν τὴν κομματικὴ νομενκλατούρα μέσα στὴν δημόσια διοίκηση.