Ἡ καθυστέρηση στὴν ἐξεύρεση λύσεως στὴν Κύπρο, μετὰ τὴν ἀπόρριψη τῆς φορολογίας τῶν καταθέσεων, ἐγκυμονεῖ πολλοὺς κινδύνους γιὰ τὴν οἰκονομία της• ἤδη τὸ κλείσιμο τῶν τραπεζῶν σημαίνει ἀπότομη πτώση τῆς ρευστότητος τῆς ἀγορᾶς καὶ ἀπονέκρωση τῆς οἰκονομίας. Ἀπ’ τὸ σχέδιο Β ἀπορρίπτεται ἡ χρησιμοποίηση τῶν ἀποθεματικῶν τῶν ἀσφαλιστικῶν ταμείων, διότι αὐτὸ σημαίνει ἀνάλογη αὔξηση τοῦ δημοσίου χρέους, ἀλλὰ καὶ ἡ ἔκδοση ἐσωτερικοῦ δανείου συνεπάγεται τὴν ἀπόσυρση ἀπ’ τὴν ἀγορὰ τοῦ ἀντιστοίχου ποσοῦ• ἡ καταψήφιση ἔχει καὶ τὶς ἀρνητικὲς συνέπειες, οἱ ὁποῖες φαίνονται λίγες μέρες μετά. «Τὸ «ὠσανὰ» διαρκεῖ τὸ πολὺ τρεῖς μέρες καὶ μετὰ ἀκολουθεῖ τὸ σταύρωσον», εἶχε δηλώσει προφητικὰ πέρυσι τέτοιο καιρὸ ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς• τὸ πλήρωσε ἡ χώρα, μὲ τὶς διπλὲς ἐκλογὲς κι ὁ ἴδιος προσωπικά. Ἡ ψυχολογία τῆς ἀγορᾶς ἔχει ἀγνοηθεῖ καὶ ἐπισκιασθεῖ ἀπ’ τοὺς κρωγμοὺς τῶν δημαγωγῶν καὶ τῶν κεκρακτῶν τῆς ἀτλαντικῆς διαπλοκῆς.