Ἡ ἀκμὴ τῆς ἀθηναϊκῆς δημοκρατίας συνοδεύθηκε μὲ τὴν πολιτιστική της προβολὴ στὴν καθημερινότητα τῶν ἀνθρώπων καὶ στὶς τελετὲς καὶ πανηγύρεις τους∙ στὴν προβολὴ ἀπέβλεπαν καὶ τὰ ἔργα τῆς Ἀκροπόλεως καὶ τῶν ἄλλων ἱερῶν, πρὸς αἰωνία δόξα τῆς πόλεως. «Τὰ γὰρ ὑφ’ ἡμῶν κριθέντα τοσαύτην λαμβάνει δόξαν ὥστε παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ἀγαπᾶσθαι»∙ διότι ὅσα ἐμεῖς ἔχουμε ἐπιλέξει τόσο μεγάλη φήμη ἀπολαμβάνουν, ὥστε ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ἀγαπῶνται. «Χωρὶς δὲ τούτων αἱ μὲν ἄλλαι πανηγύρεις διὰ πολλοῦ χρόνου συλλεγεῖσαι ταχέως διελύθησαν»∙ χωρὶς φήμη οἱ πανηγύρεις ἄλλων πόλεων ἀφοῦ ὀργανώνονται μετὰ ἀπὸ χρόνο γρήγορα ξεχνοῦνται. «Ἡ δ’ ἡμετέρα πόλις ἅπαντα τὸν αἰῶνα τοῖς ἀφικνουμένοις πανήγυρίς ἐστιν»∙ ἀλλὰ ἡ δική μας πόλις ὅλη τὴν διάρκεια τοῦ χρόνου γιὰ τοὺς ἐπισκέπτες ἔχει πανηγῦρι. Ἄλλωστε ὁ Ξενοφῶν γράφει χαρακτηριστικά, ὅτι εἶχαν διπλάσιες ἑορτὲς καὶ πανηγύρεις οἱ Ἀθηναῖοι ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες ἑλληνικὲς πόλεις.