Οἱ πρῶτοι γεωργοὶ τῆς Βορείου Εὐρώπης προέρχονται ἀπ’ τὶς ἑλλαδικὲς περιοχές, τῆς κυρίως Ἑλλάδος καὶ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, καὶ τὶς πλησιέστερες τῆς Ἀνατολίας, Συρίας καὶ Μεσοποταμίας∙ στὰ συμπεράσματα αὐτὰ κατέληξαν ἐρευνητὲς ἑλληνικῶν καὶ γερμανικῶν Πανεπιστημίων, μετὰ τὴν ἐξέταση τοῦ DNA τῶν ὀστῶν τους. Ὀστᾶ ἀπ’ τὸ 8500 π.Χ. βρέθηκαν στὴν Βόρειο Γερμανία καὶ στὴν Σκανδιναβία καὶ ἡ ἐξέταση τοῦ DNA ἀπέδειξε ὅτι εἶναι συγγενεῖς ἀπ’ τὰ ὀστᾶ τῶν κατοίκων τῶν ἑλλαδικῶν χωρῶν τῆς ἴδιας ἐποχῆς∙ μάλιστα διαπιστώθηκε ὅτι ἐπὶ πολλὲς γενιὲς οἱ νέοι ἐποικοι δὲν εἶχαν σχέσεις ἐπιγαμίας μὲ τοὺς ἰθαγενεῖς, κυνηγοὺς κυρίως καὶ τροφοσυλλέκτες, ἀλλὰ παντρεύονταν μόνο μεταξύ τους στὰ χωριὰ ποὺ ἔστηναν στὶς νέες ἑστίες τους.