Γαλλία, ἄρνηση διαδηλώσεων

Στὴν ἀπαγόρευση τῶν διαδηλώσεων προσανατολίζεται ἡ γαλλικὴ κυβέρνηση, ἀλλὰ ἀντιμετωπίζει, πέραν τῆς λαϊκῆς ὀργῆς καὶ τὶς συνταγματικὲς διατάξεις∙ ὁ καταστατικὸς χάρτης δὲν ἐπιτρέπει τὴν ἀπαγόρευση τῶν δημοσίων συγκεντρώσεων, παρὰ μόνο σὲ τοπικὸ ἐπίπεδο καὶ διὰ λόγους δημοσίας τάξεως. Ἔτσι προσανατολίζονται στὴν ἀπαγόρευσή τους μὲ ἀποφάσεις τῶν περιφερειαρχῶν καὶ μόνο∙ ἡ διεξαγωγὴ τῶν ποδοσφαιρικῶν ἀγώνων καὶ οἱ τρομοκρατικὲς ἐπιθέσεις ἔχουν δημιουργήσει κλίμα ἐντόνου ἀναταραχῆς στὴν χώρα, ἐνῶ καὶ τὸ ἐπικείμενο δημοψήφισμα στὴν Βρεταννία προσθέτει στὰ προβλήματα, τὴν ἀνάγκη διαχειρίσεως τοῦ ἀρνητικοῦ ἀποτελέσματος. Ὁ Φρανσουὰ Ὁλλὰντ ὑφίσταται τὶς συνέπειες τῆς ἀποτυχίας του, ἂν καὶ στὴν ἀντιμετώπιση τῆς τρομοκρατίας καὶ τῆς ἐπιβολῆς τῆς τάξεως στοὺς ἀγῶνες ἡ ἀντιπολίτευση τοῦ συμπαρίσταται∙ ἡ συγκυρία εἶναι ἀρκετὰ δύσκολη, ἐνῶ ἡ διεθνὴς παρουσία τῆς χώρας ἐξασθενεῖ σημαντικά, ἀλλὰ παραμένει ἡ μόνη, μὲ τὴν ἐπικείμενη ἀποχώρηση τῆς Ἀγγλίας, μόνιμο μέλος τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας στὴν Εὐρώπη.