Ἡ ταυτόχρονη παρουσία τῶν Ζὰν Κλὼντ Γιοῦνκερ καὶ τοῦ Κλάους Ραίνγκληνγκ στὴν Ἀθήνα ἀποβλέπει στὴν ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης τῶν ἐπενδυτῶν στὴν χώρα καὶ στὴν ἐπανεκκίνηση τῆς οἰκονομίας∙ οἱ ὑπεύθυνοι τῶν εὐρωπαϊκῶν μηχανισμῶν ἀναλαμβάνουν τὴν πρωτοβουλία, διότι γνωρίζουν ἄριστα ὅτι κανένας δὲν ἔχει ἐμπιστοσύνη στὸν Ναπολεοντίσκο, ὅτι δύναται ἐμφυσῆσαι ἄλλη πνοὴ στὴν Ἑλλάδα. Ταυτοχρόνως αἴρουν ἐμμέσως πλὴν σαφῶς τὴν στήριξή τους στὴν κυβέρνηση, διότι δὲν εἶναι καθόλου βέβαιοι ὅτι θὰ τηρήσει τὶς δεσμεύσεις της καὶ ὅτι ἡ ἀνάκαμψη θὰ ἔρθει μέχρι τὸ Φθινόπωρο∙ τὸ ἀντίθετο μάλιστα βλέπουν ὅτι ἡ ὕφεση ἐπιδεινώνεται καὶ ἡ ὑστέρηση τῶν δημοσίων ἐσόδων διευρύνεται, ἀλλὰ καὶ ἡ κοινωνικὴ κατακραυγὴ ἀποκορυφώνεται. Ἡ τακτικὴ τῶν Εὐρωπαίων εἶναι ἀρκετὰ διπλωματική, στήριξη τῆς χώρας καὶ διεύρυνση τῶν ἐπαφῶν τους μὲ ὅλους, γιὰ τὴν ἐναλλαγὴ στὴν ἐξουσία∙ εἶναι ἡ πολιτικὴ σημασία τῆς συναντήσεως τοῦ Ζὰν Κλὼντ Γιοῦνκερ μὲ Ἀντώνη Σαμαρᾶ.