Ἡ δοκιμὴ τῆς πανδήμου ἐξεγέρσεως ἦταν ἄκρως ἐπιτυχημένη στὴν Θεσσαλονίκη∙ δεκάδες χιλιάδες λαοῦ πλημμύρισαν τὴν πόλη καὶ ἀπομόνωσαν τὸν Ναπολεοντίσκο πίσω ἀπ’ τοὺς πέντε χιλιάδες ἀστυνομικούς. Οὐδέποτε πρωθυπουργός, στὴν ἐνενηκονταετῆ ἱστορία τῆς Διεθνοῦς Ἐκθέσεως Θεσσαλονίκης, βρέθηκε ἀντιμέτωπος μὲ τόσο ἔντονη καὶ σὲ τέτοια ἔκταση ἐκδήλωση τῆς λαϊκῆς ὀργῆς τὸ τριήμερο τῆς ἐκεῖ παραμονῆς του∙ οἱ πολιτικὲς ἐξελίξεις δύσκολα πολὺ ἀνακόπτονται πλέον, ὅσο κι ἂν τὸ ἐπιθυμεῖ ἡ κυβέρνηση. Ὁ Ναπολεοντίσκος ἔχει ἐπιτύχει, σὲ ἕναν χρόνο μετὰ τὶς ἐκλογές, τὸ ἀκατόρθωτο, νὰ εἶναι ὁ πιὸ μισητὸς πρωθυπουργὸς τῆς μεταπολεμικῆς περιόδου καὶ νὰ συγκεντρώνει κάτω ἀπ’ τὸ ἥμισυ τῶν ἤδη πολὺ χαμηλῶν ποσοστῶν τῆς ἐκλογῆς του∙ ὅλες οἱ προσπάθειες ἀποπροσανατολισμοῦ τῆς κοινῆς γνώμης ἀποτυγχάνουν οἰκτρά, ἀπ’ τὶς τηλεοπτικὲς ἄδειες, μέχρι στὴν συνάθροιση τῶν ἀποτυχημένων Εὐρωπαίων ἡγετῶν καὶ τὶς θλιβερὲς τελετὲς ἐγκαινίων ποὺ θυμίζουν τὸν ἀλήστου μνήμης ταξίαρχο μὲ τοὺς προγόνους τοῦ σημερινοῦ ἐνοίκου τοῦ Μαξίμου. Ὅλοι οἱ σχεδιασμοὶ ἀποτυγχάνουν, διότι δὲν διαθέτει καὶ τὴν ἐλάχιστη λαϊκὴ ἀποδοχὴ ὁ Ναπολεοντίσκος∙ τὰ γεγονότα ἀποδεικνύουν ὅτι τὸν θεωροῦν ξοφλημένο καὶ οἱ ὑπερατλαντικοὶ κηδεμόνες του καὶ δὲν τὸν προφυλλάσσουν πλέον ἀπ’ τὶς συνεχεῖς γκάφες τους, ὅπως μὲ τὶς τηλεοπτικὲς ἄδειες ἢ τὶς ἀναφορὲς σὲ ἀντιγερμανικὴ προπαγάνδα πάλι, ἀλλὰ χωρὶς ἀντίκρυσμα.
Τὸ τέλος Σεπτεμβρίου εἶναι ἡ χειρότερη δοκιμασία, διότι θεωρεῖται δύσκολο πολὺ τὸ νὰ πληρώσει φόρους καὶ ΕΝΦΙΑ τουλάχιστον τὸ 60% τῶν φορολογουμένων∙ μὲ τὶς περικοπὲς στὶς συντάξεις, τὴν μία μετὰ τὴν ἄλλη, τὸ 25% δὲν πλήρωσε τὴν δόση τοῦ Ἰουλίου, ὁπότε μὲ τὴν προσθήκη τοῦ ΕΝΦΙΑ καὶ τοῦ Ὀκτωβρίου ποὺ ἀκολουθεῖ ἕνα τρπλάσιο ποσοστὸ δὲν ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ ἀνταποκριθεῖ στὶς ὑποχρεώσεις του, εἶναι μετρημένα τὰ κουκιὰ καὶ πολὺ αὐστηρὰ μάλιστα. Πολιτικὰ αὐτὸ σημαίνει αὐτόματη ἐπιβολὴ τοῦ κόφτη μέσα στὸν μῆνα καὶ μεγάλη ἐπιδείνωση τῆς ὑφέσεως∙ αὐτὸ εἶναι ἀδύνατον νὰ τὸ ἀντέξει ἡ κυβέρνηση∙ ἄλλωστε ἡ Θεσσαλονίκη ἀπέδειξε ὅτι ἡ ἐξέγερση τοῦ κόσμου ἔχει ἀρχίσει καὶ δὲν τὴν ἀνακόπτουν οἱ ἀπεργίες τῶν δουλικῶν ὑπηρετῶν τῆς ΕΣΗΕΑ∙ προβλέπονται σκληρὲς διαδηλώσεις στὴν Ἀθήνα τὶς ἑπόμενες ἑβδομάδες. Ἡ ἀγορὰ ἔχει καθίσει ἐντελῶς, ὅπως προειδοποιοῦν ἀκόμη καὶ οἱ τόσο διστακτικοὶ ἐμπορικοὶ σύλλογοι, ἐνῶ ὁ τουρισμὸς αὐξήθηκε ἀριθμητικά, ἀλλὰ χωρὶς ταυτόχρονη αὔξηση τῶν ἐσόδων∙ ἡ ὑστέρηση τοῦ ἐσωτερικοῦ τουρισμοῦ προκαλεῖ μείωση στὶς συναλλαγὲς τῶν καταστημάτων∙ οἱ Ἕλληνες δὲν ξοδεύουν, γιατὶ δὲν ἔχουν καὶ γνωρίζουν ὅτι, ἂν συνεχισθοῦν ἔτσι τὰ πράγματα, ὁ χειμώνας μοιάζει κατοχή. Ἡ κυβέρνηση δὲν δείχνει νὰ ἔχει σὲ ἐγρήγορση τὰ ἀντανακλαστικά της, ἂν εἶχε ποτὲ ἀντανακλαστικὰ καὶ δὲν εἶναι ἡ ἀνάδειξή της τυχαῖο γεγονός.
Ἡ μαζικὴ διαρροὴ τῶν ψηφοφόρων της ἔχει προκαλέσει πανικὸ στὴν κυβέρνηση καὶ γι’ αὐτὸ οἱ ὑπουργοί της δὲν ἀσχολοῦνται μὲ τίποτε ἄλλο, παρὰ μὲ τὴν ἱκανοποίηση κλαδικῶν αἰτημάτων∙ ἔχει γίνει κυβέρνηση τῶν συντεχνιῶν καὶ μόνο καὶ τίποτε ἄλλο. Καὶ αὐτό, γιατί βιώνουν ἕνα πρᾶγμα, τὴν μαζικὴ φυγὴ τῶν ψηφοφόρων τοῦ ΠΑΣΟΚ ἀπ’ τὶς τάξεις τους καὶ ἀγωνίζονται μὲ κάθε τρόπο νὰ προκαλέσουν τὴν ἀνάσχεσή της∙ ἡ φυγὴ ὅμως πολλαπλασιάζεται καὶ ὁμοιάζει μὲ χείμαρρο μετὰ ἀπὸ καταρρακτώδη βροχή. Περισσότερο διαρρέουν τὰ κατώτερα εἰσοδηματικὰ στρώματα, οἱ ἄνεργοι, οἱ μικρομεσαῖοι καὶ οἱ χαμηλόμισθοι, οἱ ὁποῖοι εἶχαν πιστέψει ὅτι θὰ ἔδιωχνε ὁ Ναπολεοντίσκος τὴν τρόϊκα, θὰ καταργοῦσε τὰ μνημόνια καὶ θὰ ἀποκαθιστοῦσε τοὺς μισθοὺς καὶ τὶς συντάξεις∙ γι’ αὐτὸ ψήφισαν ὄχι στὸ δημοψήφισμα, ἐνῶ στὶς ἐκλογὲς τοῦ Σεπτεμβρίου ὁμολογοῦν πλέον ὅτι δὲν κατάλαβαν γιατὶ καὶ τί ψήφισαν. Τώρα φεύγουν ὅλοι προτροπάδην καὶ δὲν τοὺς κρατάει τίποτε, ἐνῶ ἡ ἔνδεια καὶ ἡ πεῖνα σὲ μεγάλο μέρος ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι ὁ μόνος σύμβουλός τους∙ ἄλλωστε καὶ στὸ συνέδριο ἀντιμετωπίζουν προβλήματα ὀργανωτικά, πέραν τῶν πολιτικῶν, μηδαμινὴ εἶναι ἡ προσέλευση τῶν μελῶν στὶς προσυνεδριακὲς διαδικασίες. Πολλοὶ φοβοῦνται, καὶ ἔχουν ἐνημερώσει γι’ αὐτὸ τὸ Μέγαρο Μαξίμου, ὅτι μπορεῖ νὰ μείνουν, τρεῖς κι ὁ κοῦκκος…
Οἱ σχέσεις μὲ τὴν Εὐρωζώνη εἶναι πολὺ χειρότερες ἀπὸ πέρυσι∙ ὅλοι ἔπλεξαν τὸ ἐγκώμιο τοῦ Ναπολεοντίσκου, ὅταν ἄλλαξε στάση καὶ ὑπέγραψε τὸ τρίτο μνημόνιο, μὲ ὅλα τὰ προικιά του. Ἀλλὰ διαπίστωσαν τὴν ἀπροθυμία του γιὰ εἰλικρινῆ συνεργασία καὶ ἀντιμετώπιση τῶν ἑλληνικῶν προβλημάτων καὶ τὸ χειρότερο τῆς ἀνακάμψεως τῆς οἰκονομίας, ἢ τὴν ἀδυναμία του ἐλέγξαι τὴν κυβέρνησή του, μὲ ὅλες τὶς ὁλοκληρωτικὲς νοοτροπίας πράξεις της, ὅπως οἱ τηλεοπτικὲς ἀδειες∙ ἡ διεθνὴς συγκυρία ὅμως ἔχει ἀλλάξει ἄρδην, μετὰ τὸ βρεταννικὸ δημοψήφισμα καὶ τὴν σύμπλευση Ἀμερικανῶν καὶ Ρώσων στὴν ἀντιμετώπιση τῆς συριακῆς κρίσεως, καὶ δὲν ἔχουν χρόνο οὔτε καὶ διάθεση νὰ δεχθοῦν ἐπανάληψη τοῦ περυσινοῦ πρώτου ἑξαμήνου ἢ τοῦ φετεινοῦ. Ἡ δεύτερη ἀξιολόγηση δὲν εἶναι εὔκολο νὰ πάει μακρυά, ἀλλὰ κι ἂν πάει θὰ εἶναι χειρότερα εἰς βάρος μας∙ βρισκόμαστε σὲ πρόγραμμα καὶ δὲν κινδυνεύουμε μὲ ἐξοδο ἀπ’ τὴν Εὐρωζώνη, ἐνῶ δὲν εἶναι διατεθειμένοι νὰ ἀποδεχθοῦν οἱ ἑταῖροι νέα παιχνίδια μας ἀτλαντικῆς προελεύσεως. Τὰ κόλπα μὲ τὶς μεταρρυθμίσεις καὶ τὶς ἀποκρατικοποιήσεις πρέπει νὰ τελειώσουν καὶ γρήγορα, διότι ἀλλιῶς δὲν ἔρχεται ἡ ἀνάκαμψη τῆς οἰκονομίας∙ ἀλλὰ οἱ καθυστερήσεις καὶ ἡ ὑπονόμευση ἀπευθύνονται στὶς πασοκικὲς συντεχνίες οἱ ὁποῖες ἀπειλοῦν μὲ φυγὴ ἀπ’ τὴν κυβερνητικὴ παράταξη καὶ τὸ πράττουν πομποδῶς. Μπρὸς βαθὺ καὶ πίσω ρέμμα ἀντιμετωπίζει ἡ κυβέρνηση.
Στὴν κοινὴ γνώμη ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης κερδίζει ἁλματωδῶς∙ δὲν εἶναι τόσο τὰ ὅσα καταγράφουν οἱ δημοσκοπήσεις, χαλκευμένες ὑπὲρ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ οἱ περισσότερες, ἀλλὰ ἡ διάχυτη εἰκόνα τῆς κοινῆς γνώμης. Ἡ τηλεοπτική του συνέντευξη κέρδισε, ὄχι μόνο στοὺς Νεοδημοκράτες, ἀλλὰ καὶ στοὺς παλιοὺς Πασόκους, οἱ ὁποῖοι ποτὲ δὲν εἶχαν καλὴ κουβέντα γιὰ τοὺς δεξιοὺς ἡγέτες, «μᾶς ἄρεσε καὶ θὰ τὸν στηρίξουμε», λένε τώρα. Ἡ συνάντηση τὴν ἑπομένη μὲ τὸν Κώστα Καραμανλῆ συμπλήρωσε τὴν εἰκόνα τῆς ἑνότητος καὶ τῆς δυναμικῆς τῆς Νέας Δημοκρατίας, τὴν ὁποία μεθοδικὰ ὑπονόμευαν ὅσοι εἶχαν δώσει καὶ τὴν πλειοψηφία στὸν Ναπολεοντίσκο τὸν περυσινὸ Σεπτέμβριο∙ τὸ σαφὲς μάλιστα αἴτημα τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως γιὰ ἄμεση προσφυγὴ στὴν κάλπη γίνεται ἀποδεκτὸ ἀπ’ τὴν τεράστια πλειοψηφία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, διότι ἔχει πιστέψει ἀκράδαντα, ὅτι ὅσο παραμένει ὁ Ναπολεοντίσκος στὴν ἐξουσία ἡ ζημία γιὰ τὴν χώρα εἶναι πολὺ μεγαλύτερη. Οἱ ἀνακατατάξεις διευρύνονται καὶ πέραν τῆς κυβερνητικῆς παρατάξεως∙ οἱ μικροὶ χάνονται καὶ στὴν Βουλὴ εἰσέρχονται τέσσερα μέχρι πέντε κόμματα, μὲ τὴν Νέα Δημοκρατία νὰ καλπάζει στὴν κορυφή, τὸν ΣΥΡΙΖΑ νὰ τὴν ἀνταγωνίζεται στὴν ἀντίθετη κατεύθυνση καὶ ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ καὶ ἀκροδεξιὰ νὰ ἕπονται. Οἱ ἐκτιμήσεις τῶν πολιτικῶν ἀναλυτῶν εἶναι, ὅτι, ἐὰν οἱ ἐκλογὲς δέν γίνουν τὸν ἄλλον μῆνα, τότε ὁ Ναπολεοντίσκος ἐπιστρέφει στὴν παλιά του βάση.