Τὴν πλήρη διάλυση τῆς ζωῆς τῆς Θεσσαλονίκης ἔφερε ἡ δεκαήμερη ἀπεργία τῶν ἐργαζομένων στὸν ΟΑΣΘ, διότι ἔχουν νὰ πληρωθοῦν ἕξι μῆνες σχεδὸν καὶ ἡ κυβέρνηση ἀδιαφορεῖ πλήρως∙ τὸ δημόσιο ὀφείλει στὸν ὀργανισμὸ δεκάδες ἐκατομμύρια εὐρὼ ἀπ’ τὴν ἐξυπηρέτησή του σὲ εἰδικὲς κατηγορίες ἐπιβατῶν. Ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸς ἀσχολεῖται μὲ τοὺς ἡμετέρους ἐργολάβους, ἀλλὰ ὄχι καὶ μὲ τὴν δεύτερη πόλη τῆς χώρας καὶ τὰ τρία τέσσερα ἑκατομμύρια μετακινούμενου πληθυσμοῦ της καθημερινά, ὁ δὲ δήμαρχός της καὶ ὁ περιφερειάρχης τώρα ξύπνησαν καὶ χθὲς μόνο προσέφυγαν στὴν δικαιοσύνη. Ἡ μετακίνηση τῶν Θεσσαλονικέων γίνεται μὲ χίλια ἐμπόδια, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν μείωση τῶν ἤδη καταποντισμένων συναλλαγῶν στὴν ἀγορὰ καὶ ἐξαφάνιση τῶν ἀποθεματικῶν τους.