Ἡ δημοσίευση τοῦ καταποντισμοῦ δημοσκοπικὰ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καὶ τοῦ Ναπολεοντίσκου ἀπ’ τὸ κομματικό του ὄργανο δὲν ἔγινε τυχαῖα, ἀλλὰ ἀποδίδει τὴν πολιτικὴ συγκυρία τῶν ἡμερῶν∙ δὲν γνωρίζει ἀπὸ κανόνες ἐλευθερίας τοῦ τύπου ἡ κατεθυνόμενη δημοσιογραφία. Ἄλλοι εἶναι οἱ λόγοι καὶ μᾶλλον ἀποβλέπουν στὴν ἀναβολὴ τοῦ συνεδρίου, διότι δὲν παρουσιάζεται καθόλου προσέλευση στελεχῶν καὶ ἴσως προοιωνίζει πολιτικὲς ἐξελίξεις, διότι ὅλοι ἀντιλαμβάνονται ὅτι βαδίζουν ὁλοταχῶς γιὰ τὰ ἱστορικά τους ποσοστά∙ οἱ ἀντιδικίες φουντώνουν στὴν Κουμουνδούρου, μεταξὺ τῶν ἐλαχίστων ποὺ προσέρχονται στὸ κόμμα καὶ ὅλοι ἀναζητοῦν τὴν ἐπιβίωσή τους. Ὅταν ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἐπιλέγεται καταλληλότερος πρωθυπουργός, 42%, ἔναντι 23%, καὶ ἡ κυβέρνησή του καλύτερη, 36%, ἔναντι 14%, ὅλοι γνωρίζουν ὅτι ἡ πραγματικὴ διαφορὰ εἶναι ἀρκετὲς μονάδες μεγαλύτερη, διότι, «φύσιν πονηράν…». Ἡ κυβέρνηση ὑφίσταται καὶ τὶς συνέπειες ἀπ’ τὶς ἀποκαλύψεις γιὰ τὴν ἐνδοτικότητά της ἀπέναντι στὴν Τουρκία∙ δὲν συμμαζεύονται οἱ παραχωρήσεις.