Ὁ Ἰσοκράτης ἀναγνωρίζει καὶ στοὺς Λακεδαιμονίους τὴν ἱστορική τους συνεισφορὰ στὴν διάσωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπ’ τὶς βαρβαρικὲς ἐπιδρομές, κυρίως ἐναντίον τῆς περσικῆς εἰσβολῆς∙ ἦταν οἱ Σπαρτιᾶτες ὁπλῖτες οἱ καλύτεροι στρατιῶτες ὄχι μόνο στὸν ἑλληνικὸ κόσμο καὶ ἡ συγκρότησή τους σὲ σχήματα μάχης ἀκατάβλητη. «Καὶ μηδεὶς οἰέσθω μ’ ἀγνοεῖν ὅτι καὶ Λακεδαιμόνιοι περὶ τοὺς καιροὺς τούτους πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιοι τοῖς Ἕλλλησι κατέστησαν»∙ καὶ κανεὶς νὰ μὴν νομίζει ὅτι ἐγὼ ἀγνοῶ πὼς καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι αὐτὰ τὰ χρόνια συνέβαλαν σὲ πολλὰ καλὰ γιὰ τοὺς Ἕλληνες. «Ἀλλὰ διὰ τοῦτο καὶ μᾶλλον ἐπαινεῖν ἔχω τὴν πόλιν»∙ ἀλλὰ γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ μᾶλλον σὲ ἐπαίνους πρὸς τὴν πόλη μας ἐπιδίδομαι. «Ὅτι τοιούτων ἀνταγωνιστῶν τυχοῦσα τοσοῦτον αὐτῶν διήνεγκεν»∙ διότι παρ’ ὅτι μὲ τέτοιους ἀνταγωνιστὲς συνέπεσε καὶ τόσα καλὰ συνεισέφερε. Ἡ συνεργασία Ἀθηναίων καὶ Σπαρτιατῶν ἀπετέλεσε τὴν κύρια δύναμη ἀμύνης κατὰ τῶν Περσῶν.