Τὴν εἰκόνα πλήρους διαλύσεως τῆς χώρας, ὅπως ἐπιβεβαιώνεται ἀπ’ τὶς βόμβες κατὰ δικαστικῶν λειτουργῶν καὶ τὴν κατάληψη τῆς Τραπέζης Ἀττικῆς, ἐσκεμμένως μᾶλλον ἐπιδιώκει ἡ κυβέρνηση∙ οἱ κινήσεις δὲν φαίνονται τυχαῖες, ὅπως καὶ οἱ ἀπροκάλυπτες ἐπεμβάσεις στὴν δικαιοσύνη, ἀλλὰ διέπονται ἀπ’ τὴν λογικὴ τῆς προσφυγῆς στὴν κυβέρνηση γιὰ ἀσφάλεια, ἂν ὄχι τοῦ κόσμου, τουλάχιστον τῶν ψηφοφόρων τοῦ ΣΥΡΙΖΑ. Οἱ ἰσχυρισμοὶ τῆς κυβερνήσεως πείθουν, ὅτι κάποιο σχέδιο ὑπάρχει στὸ βάθος, γιὰ τὴν παραπληροφόρηση τοῦ λαοῦ καὶ μὲ σκοπὸ τὴν ἀποτροπὴ τῶν πολιτικῶν ἐξελίξεων∙ αὐτὸ ἐνισχύεται καὶ ἀπ’ τὰ δημοσιεύματα ἐγκύρων ὑποτίθεται ἐφημερίδων, ποὺ κατηγοροῦν τὸ πολιτικὸ σύστημα γιὰ τὰ κακὰ τοῦ τόπου καὶ ὄχι τὴν κυβέρνηση. Ὁπότε τὸ συμπέρασμα εἶναι, ἀφοῦ τὸ ἴδιο ἐπικίνδυνοι εἶναι ὅλοι, ἂς παραμείνει στὴν θέση του ὁ Ναπολεοντίσκος∙ ἀλλὰ τὰ ἔχει καταλάβει αὐτὰ ὁ λαός, ὅπως ἀποτυπώνεται, ἀκόμη καὶ στὶς χαλκευμένες δημοσκοπήσεις κάθε μορφῆς.