Στὸ τελευταῖο Εὐρωσυμβούλιο τῆς Εὐρωζώνης ὁ Ναπολεοντίσκος ἐπιβεβαίωσε ὅτι θεωρεῖται ἀπ’ τοὺς ἄλλους ἡγέτες ὡς ὁ παρίας τῆς εὐρωπαϊκῆς πολιτικῆς∙ ὁ Ζὰν Κλὼντ Γιοῦνκερ δὲν τὸν δέχθηκε, γιὰ πρώτη Ἑλληνα πρωθυπουργό, παρὰ τὴν αἴτησή του, ὁ Μάρτιν Σοὺλτζ τὸ μετάνιωσε ποὺ συναντήθηκε μαζί του, διότι ὑποχρεώθηκε νὰ τὸν διαψεύσει –στὴν δήλωσή του ὅτι θὰ ὀργανώσει εἰδικὴ συνεδρίαση τοῦ Εὐρωκοινοβουλίου γιὰ τὸ ἑλληνικὸ χρέος-, ὁ Φρανσουὰ Ὁλλὰντ συναντήθηκε τυπικά, ὅπως καὶ ἡ Ἀγκέλα Μέρκελ, ἀλλὰ ἡ καγκελάριος δὲν ἔκανε μετὰ δηλώσεις. Ἀκόμη καὶ στὶς σκηνὲς στὸ Εὐρωσυμβούλιο ποὺ ἔδειξαν οἱ ἄλλες τηλεοράσεις, φάνηκε νὰ περιφέρεται ἔρημος, βαρὺς καὶ μόνος∙ ὅταν ἔχεις τόσο ἀπομονωθεῖ δὲν λύνεις κανένα πρόβλημα πλέον.