Ἡ ὑπονομευτικὴ τακτικὴ τῶν δανειστῶν κλιμακώνεται, χειρότερα κι ἀπὸ ἐκείνη πρὸς τὸν Ἀντώνη Σαμαρᾶ, ἀλλὰ ὁ Ναπολεοντίσκος δὲν διαθέτει καμμία γραμμὴ ἀμύνης∙ ἔτσι ὁ προϋπολογισμὸς ἀπορρίπτεται καὶ τὰ νέα μέτρα πολλαπλασιάζονται, ἀλλὰ καὶ οἱ Εὐρωπαῖοι, χαρακτηρίζουν καλὴ ἐξέλιξη τὴν ἀποδέσμευση τῶν 2,8 δις εὐρώ, ζητώντας ταυτοχρόνως τὴν ἐπιτάχυνση τῶν μεταρρυθμίσεων. Ἤδη τὰ τέλη κυκλοφορίας αὐξάνονται, τὰ ληξιπρόθεσμα χρέη τοῦ δημοσίου πρὸς τοὺς ἰδιῶτες διογκώθηκαν κατὰ τρία δις καὶ τὰ χρέη τῶν ἀσφαλιστικῶν ταμείων ἐκτοξεύθηκαν στὸν οὐρανό∙ ἡ ἀγορὰ παραμένει ἀπονεκρωμένη καὶ τὰ ἔσοδα τοῦ τουρισμοῦ ἔχουν μειωθεῖ σὲ σύγκριση μὲ πέρυσι. Ἡ ἐμπιστοσύνη στὴν οἰκονομία δὲν ἀποκαθίσταται, παρὰ τὸ ἀντίθετο καὶ αὐτὸ τὸ γνωρίζουν ἄριστα στὶς Βρυξέλλες, ὅπου δὲν ἐπιθυμοῦν παράταση τῆς ἑλληνικῆς κρίσεως καὶ στὰ ἑπόμενα χρόνια, ὄχι μόνο γιατὶ ἔχουν ἐκλογές, Γαλλία καὶ Γερμανία, ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴ φοβοῦνται τὶς διεθνεῖς περιπλοκές. Ἐπιβάλλουν ἐναλλαγὴ γιὰ ἠρεμία.