Ἡ διασφάλιση τῆς πολιτικῆς συνοχῆς τῶν εὐρωπαϊκῶν λαῶν εἶναι τὸ πρώτιστο καθῆκον τῶν ἡγετῶν τους αὐτὴ τὴν περίοδο, διότι διαβλέπουν δύσκολη διεθνῆ συγκυρία∙ ὁ πόλεμος μὲ τοὺς Τζιχαντιστὲς δὲν τελειώνει εὔκολα καὶ περισσότερο στὴν Μοσούλη, ἐνῶ στὴν Ἀμερική, ὅποιος κι ἂν ἐκλεγεῖ νέος πρόεδρος, ἡ ἰσορροπία δὲν διαφαίνεται ὁμαλή. Ἔτσι προσπαθοῦν νὰ διατηρήσουν τὴν συνοχὴ τῆς Εὐρωζώνης τουλάχιστον καὶ θέτουν σὲ δεύτερη μοῖρα τὰ οἰκονομικὰ προβλήματα, ἐνῶ μετανάστευση, τρομοκρατία καὶ ἀνάγκη ἑνιαίας πολιτικῆς παρεμβάσεως σὲ διεθνῆ θέματα προέχουν∙ σὲ αὐτὰ ἀποβλέπουν ἡ δημιουργία εὐρωπαϊκοῦ στρατοῦ καὶ ἡ Ἑνιαία Ἀρχὴ Ἐσωτερικῆς Ἀσφαλείας. Ὁ Ναπολεοντίσκος ἢ δὲν ἔχει ἀντιληφθεῖ αὐτὲς τὶς ἄρδην ἀλλαγὲς στὴν Εὐρώπη, πρᾶγμα δύσκολο, ὅσο ὀλιγόνους κι ἂν εἶναι, ἢ τὸ πιθανώτερο ἐκτελεῖ τὶς ἐντολὲς τῶν ἀτλαντικῶν κερδοσκόπων∙ τοὺς ὑπηρέτησε πιστὰ στὴν διάλυση τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας τὸ εἰκοσάμηνο, ὁπότε τοῦ εἶναι ἀδύνατο νὰ τοὺς ἀφήσει τώρα.